بریده‌ کتاب‌های مبین علیزاده

در سطح عصب شناختی، معنای "ناز بودن" این است: واکنش غریزی ما نسبت به چیز هایی که شبیه نوزاد به نظر می رسند.

همدلی در سطح فردی نیز ممکن است خودخواهانه به نظر برسد. اگر کسی خوشحال باشد و شما در شادی او سهیم شوید، پس انگیزه دارید شادی او را افزایش دهید. زیرا این کار شما را شادتر می‌کند. به همین ترتیب وقتی کسی غمگین است انگیزه پیدا می‌کنید تا به او در حل وضعیت هیجانی ناخوشایندش کمک کنید و از این طریق وضعیت هیجانی خودتان را بهبود ببخشید. در کل مفهوم از خود گذشتگی در انسان‌ها اساساً خودخواهانه است. هم گیج کننده و هم مأیوس کننده.

ابن خردادبه جغرافیدان، کاخ خسرو (طاق کسرا) را زیبا ترین قصری وصف کرده است که تا به حال از آجر و گچ ساخته شده است، درحالی که دیگران به سختی می‌توانستند باور کنند این کاخ کار انسان باشد، نه جنیان.

پادشاهان ساسانی از عراق امروزی به عنوان (قلب ایرانشهر) یاد می کردند. المدائن در ساحل شرقی رود دجله قرار داشت و شامل سلوکیه، وه اردشیر و رونغان بود.

این بار حبیب آشکارا دندانهاي زرد و گرازي شکلِ او را دید و همینطور دید که چطور سعی میکند جلوي قهقه تمسخرآمیزِ خودش را بگیرد. ترس در دلش رخنه کرد. موهاي بدنش سیخ شد. رعشه سردي در ستونِ فقراتش دوید. درمانده به اطراف نگاه کرد. هیچ جنبندهاي دیده نمیشد. راهِ گریزي نبود. همه جا در سکوت و آرامشِ خوفناکی فرو رفته بود. حتا به نظرش رسید قرصِ کاملِ ماه نیز با رنگِ رویی که از ترس به سفیدي میزد، نفس در سینه حبس کرده و بی حرکت به زمین خیره شده است. غرشِ هراس انگیزِ او، در سکوتِ شب پیچید: چه شد پهلوان؛ پس چرا نمی آیی؟

صدا، صداي نوجوانِ چهارده ساله نبود. در آن، خشم، تحقیر و تمسخر موج میزد؛ و اندامش هم حالا گاهی کژومژ می شد؛ مثلِ خمیري که با هر تکان به شکلی درآید. حبیب حتا متوجه لرزشِ شانههاي او شد؛ انگار همانطور که پیشاپیش میرفت، سرش را رو به جلو خم کرده بود و موذیانه ریزریز میخندید.

به نظر می‌رسد برای کسانی که در مورد سوالات اساسی خود هستی تحقیق می‌کنند، احساس اضطراب در مورد نحوه کار جهان ما، همان چیزی است که به آنها انگیزه می‌دهد.

کسی که نحوه درست مضطرب بودن را می‌داند، بهترین چیز را آموخته است.

در واقع، کاری که بسیاری از هنرمندان انجام می‌دهند این است که شغلی خسته کننده که با دستمزد آن می‌شود صورتحساب‌ها را پرداخت کرد را رها می‌کنند و "در جستجوی رویایشان" به سراغ شغلی دیگر می‌روند که امنیت مالی ندارد. این نمونه‌ای بارز است از اینکه عوامل درونی بیش از عوامل بیرونی محرک و برانگیزاننده هستند.

- چرا مرا دوست نمی دارید؟ مگر من در حق شما چه گناهی کرده ام؟ - گناه تو اینست که کشیشی، و کشیش هرچه کند باز هم کشیش است.

از مرگ نمی ترسی، هان؟ پس یه نگاهی بنداز، خانوم موشه. این مرگه، اینطوری میمیری. نگاه کن، اونا دل و روده ان. اون خونه، این هم گُه. چیزی که توی همه ما هست. اینطوری میمیری موش کوچولو. توی شاش خودت!

خلاصه درسی که می توان گرفت این است: برو و در رأس حکومت قرار بگیر و بقیه‌ اش را به زمان واگذار کن. مردم همیشه به مرور زمان جزئیات بد و مضخرف را فراموش می کنند.