بریده‌های کتاب setiya

هرچیز در نامش زنده است و نام نیز تنها تا زمانی که بر زبان بماند.

اما آن چه را لب های بسته نمی گویند، قلب فریاد می زند.

وفادار بودن و شریک خطا نشدن به راه رفتن روی تیغ می ماند .

همیشه تاریک ترین وقت شب، لحظه های پیش از سحر است.

دروغگویی بهترین کاری است که سیاستمدار ها بلداند

می دانی آخرین باری که مرد درستکاری را دیدیم ، کی بود ؟ نه ! عمو ادوارد به دروغ گفت : وقتی به آیینه نگاه کردم .

اهمیتی نداره هرکس اهل کجا باشه ، ارزشش بیشتر از دیگری نیست .

برای جهان ، او مهیب است . برای من ؟ او جهان است .

بعد از این همه مدت بلاخره فهمیدم که برای او کافی نبودم ، هیچ وقت کافی نبودم .

بزرگ شدن یعنی مرگ هر روز نزدیک تر می شود .

نمی دانستم چطور به او توضیح دهم که به رغم ظاهر کم سن و سالم ، حس می کنم پیر هستم .

علت اصلی تمام درد و رنج های مالیفیسنت عشق بود .

یعنی متوجه نبودند چقدر وحشتناک است خودت ثروتمند باشی و نخواهی چیزی به کسی بدهی که واقعا به آن نیاز دارد ؟

کمترین بدبختی اش این بود که هرکس از راه می رسید به او می گفت باید چه کار بکند

افکارم مغشوش و گرفتار کلماتی شده که مال من نیستند

(چه ادبیات تاسف آوری ) وارنر سر تکان می دهد. ( فقط اون هایی که از بیان هوشمندانه عاجزند به چنین واژه های جایگزین زمخت و خارج از نزاکتی متوسل می شن.)

احساس کرد دهانش مزه خاکستر می دهد. داشت به شصت سالگی می رسید و هنوز هیچ کدام از کارهایی را که شروع کرده بود به آخر نرسانده بود .

پشت هر رخدادی بالاخره یک نیروهایی هست ،حالا شناخته یا ناشناخته

اینکه چیزی رو به خاطر اینکه ازش می ترسیم باور نداشته باشیم ،کار خطرناکیه .

اون چیه که هر موقع سر کیف باشه، مثل طبل صدا می ده و وقتی غمگین باشه ، مثل شیشه می شکنه و وقتی بدزدنش، دیگه نمی شه برش گردوند؟