بریده‌های کتاب پریسا اسدی

اسلید پاسخ می‌دهد:«چی از خاطرات ما ارزشمند‌تره؟ اون‌ها ما رو تعریف می‌کنن و هویتمون رو می‌سازن.»

صبح که بشود همه‌چیز بهتر خواهد شد. روشنی که بازگردد امید هم باز خواهد آمد. یاس توهمی بیش نیست، بازی‌ای است که تاریکی سر ما درمی‌آورد.

"When Beauty shines from within, there can be no denying it." -Alek Wek

«اگر خجالتی هستید یا هر عادت بخصوصی دارید هیچ اشکالی ندارد. شما مجبور نیستید با جمع هم‌صدا شوید.» -آلک وک

"That brain of mine is something more than merely mortal, as time will show." -Ada Lovelace

«ما شناگریم! ما نباید در دریا بمیریم.» -یُسرا ماردینی

"Just start thinking peace, and the message will spread quicker than you think." -Yoko Ono

«به صلح یک فرصت بدهید.» -یوکو اونو

«ای مردان آسانته، اگر مبارزه نمی‌کنید، پس ما زنان اینکار را خواهیم کرد. ما با این مردان سفیدپوست خواهیم جنگید.»

"When girls see other women doing this job, they will feel that they can do it, too." -Xian Zhang

حرف‌های من با تو تمامی ندارد...

دیگر نمی‌خواهم کوچک‌ترین لحظه‌یی از باقی عمرم را بی تو، دور از تو و دور از احساس وجودت از دست بدهم؛ به کسی که هیچ وقت هیچ چیز نداشته است حق بده! و به من حق بده که تو را مثل بچه‌ها دوست داشته باشم.

آن آینه که من می‌جستم تا بتوانم نقش وجودم را در آن تماشا کنم تویی.

آیدای نازنین من! تو از پاکی و معصومیت به بچه‌یی می‌مانی که درست در میان گریه، اگر کسی با انگشتان دستش سایه‌ی موشی روی دیوار بسازد، همچنان که هنوز اشک‌ها بر گونه‌اش جاری است صدای خنده‌اش به آسمان می‌رود... تو به همان اندازه بی‌آلایش و معصومی.

روح و جسم و دل تو برای شادی آفریده شده...

من فقط موقعی آرام و آسوده هستم و تنها موقعی به «تو» فکر نمی‌کنم، که تو با من باشی. همین و بس. وقتی تو نیستی، مثل بچه کوچولویی که دور از مادرش بهانه می‌گیرد و باید دلش را با بازیچه‌یی خوش کرد و فریبش داد، ناچارم که خود را با یاد لحظاتی که با تو بوده‌ام، با خاطره‌ی حرف هایت، خنده هایت، اخم هایت، آن «خدایا خدایا» گفتن هایت که من چه قدر دوست دارم و از شنیدن آن چه اندازه لذت می‌برم، دل‌خوش و سرگرم کنم.

به تو گفتم: «زیاد، خیلی خیلی زیاد دوستت دارم. » جواب دادی: «هر چه این حرف را تکرار کنی، باز هم می‌خواهم بشنوم!»

هر چه بیشتر می‌بینمت، احتیاجم به دیدنت بیشتر می‌شود.

«... تو طلوع کردی و عشق باز آمد، شعر شکوفه کرد و کبوتر شادی بال‌زنان بازگشت، تنهایی و خستگی بر خاک ریخت. من با توام، و آینه‌های خالی از تصویرهای مهر و امید سرشار می‌شوند.»

"My doctors told me I would never walk again. My mother told me I would. I believed my mother." -Wilma Rudolph