بریده‌های کتاب _نومانو.

مرگ‌ در همه چیز ریشه دوانده ؛ دوستی ، عشق ، وفاداری.

سکوت‌ تنها مایه ی تسلایش‌ بود.

زندگی از هزاران لحظه تشکیل شده که هیچ معنای به خصوصی‌ ندارند.بعد یک ‌روز ، یک لحظه ی تنها از راه می‌رسد‌ تا به هر ثانیه‌ای که پس از آن می‌آید ، معنا ببخشد.

بدون اینکه من را لمس کند باعث می‌شود خون تندتر در رگ هایم‌ جریان یابد ؛ و با یک نگاه قلبم‌ رو گرم‌ می‌کند.

ارزش یک زن به بدنش نیست ، به ذهنش است.

فرار از این زندگی آسان تر از چیزی بود که فکرش را میکرد.

به هر حال افراط در هر چیزی تاوان خاص خودش را دارد.

حس خوبی دارد که کسی با وجود همه ی کاستی‌ هایش او را دوست داشته باشد.

فهمیدم چه احساسی دارد منتظر کسی باشی که هیچ وقت نمی‌آید.

دختر آرزو می‌کند، کاش بتواند به خوابی‌ عمیق و آرام پناه ببرد..

نباید از خودش خجالت بکشه، چون خدا اون رو این طور ساخته و دوستش داره.

اما هیچ وقت کنارم نشست و ازم نپرسید حالم خوبه یا نه. حتی هیچ وقت من رو در آغوش نگرفت.

انگار چیزی سر جایش نیست؛ یا شاید بهتر باشد بگویم کسی . آن کس من‌ هستم .

زندگی اهمیت نمی‌دهد شما چقدر جوان هستید ؛ شمارا مجبور می‌کند بزرگ شوید .