بریده‌های کتاب ɴᴀʀɢᴇs

عاشق‌ها همیشه قول‌هایی می‌دن که نمی‌تونن بهشون عمل کنن.

کوچک که بودم از هیولاهای بدجنس توی قصه‌ها می‌ترسیدم. حالا کم‌کم می‌فهمیدم که به همان اندازه هم باید از لبخند بعضی‌ها و حرف‌هایی ترسید که از تیغ عمیق‌تر می‌بریدند.

هرگز تصورش را هم نمی‌کردم کسانی مثل آن‌ها وجود داشته باشند، کسانی که با خرد کردن غرور دیگران و تماشای بدبختی‌شان احساس خوبی پیدا کنند.

برای چیزی گریه کن که ارزشش رو داشته باشه.

بعضی زخم‌ها ریشه در درون ما دارن. اون‌ها بخشی از وجودمون هستن و ما رو شکل می‌دن.

تو فکر نمی‌کنی که همه واقعا زندگی می‌کنن، مگه نه؟ بیشتر آدم‌ها فقط هستن و بی‌هدف برای خودشون می‌گردن. اینکه واقعا زندگی کنیم، یه انتخابه.

مرگ تنها عدالتیه که توی این دنیا پیدا می‌شه. بعضی وقت‌ها جوونی و می‌میری، بعضی وقت ها پیری. بعضی وقت‌ها حقته بمیری، بعضی وقت‌ها حقت نیست؛ ولی اصلا چه اهمیتی داره؟ مرگ فقط برای آدم بدها اتفاق نمی‌افته، مرگ سر سوزنی به خوب یا بد بودن آدم‌ها اهمیت نمی‌ده.

آینده را نمی‌شود انتخاب کرد. فقط باید مسیری را انتخاب کنی که نمی‌دانی راه به کجا می‌برد.

قلب داشتن وحشتناکه، با این حال، بهش احتیاج داری.

می‌دانست همه به‌ هم آسیب می‌رسانند و آسیبی که دوست‌ها می‌زنند، کاری‌تر است

حتی قلب‌های سنگی هم می‌شکنن.

می‌خواست داد بزند من ضعیف نیستم، اما نمی‌دانست این جمله از دهانش بیرون می‌آید یا نه.

زبون تند و تیز در حد و اندازه‌ی دندون تیز نیست.

در کنار تو من همیشه پر از خواهشم

جنگیدن در برابر کسی که دوستش داری خیلی سخته

اما او محبت زیادی تجربه نکرده بود که بتواند حس واقعی را از دروغین تشخیص بدهد

جود شیرینم. تو عزیزترین مجازات منی.

به‌دست آوردن قدرت خیلی آسون‌تر از نگه داشتنشه.

همیشه همه‌چیز برای ما ناعادلانه بود.

همه‌ی ما چیزهای احمقانه‌ای در سر داریم، اما این دلیل نمی‌شود که انجام‌شان بدهیم.