بریده‌های کتاب n.rgs.

زندگی کردن نادرترین اتفاق جهان هستی است. بیشتر مردم فقط وجود دارند، همین. "اسکار وایلد"

آدم‌ها هر کاری می‌کنند تا به کسانی که دوستشان دارند آسیب برسانند ؛ می‌شود گفت همیشه بیشتر از کسانی که از آنها تنفر دارند.

خاطرات تغییر شکل می‌دهند.بعضی ها در طول زمان خم می‌شوند ، بعضی ها مچاله می‌شوند و بعضی ها چین می‌خورند و می‌میرند. ولی بدترین خاطراتمان هرگز ما را رها نمی‌‌کنند.

من این کشور رو دوست دارم. نه به این دلیل که حاصلخیز یا مساعده. به این دلیل دوستش ندارم که زیبا یا ستودنیه، یه کشوریه مثل کشورهای دیگه. به این دلیل هم دوستش ندارم که من رو دوست داره. دوستش دارم چون کشورمه. پس هرکاری بتونم برای دفاع ازش می‌کنم.

حالم را پرسیدید، من بهترم ولی وقتی امیدی ندارم و محکوم به تنهایی و یا معاشرت با کسانی هستم که هرگز مرا دوست نداشته و ندارند چطور می‌توانم خوب و خوشحال باشم؟