بریده‌های کتاب محمد حسین سهیلی

چانگ تسای می‌گوید: " آسمان پدر من و زمین مادر من است. همه مردم برادران و خواهران منند."

وقتی کسی آنقدر ذهن خود را متوجه دیگران می‌کند که خواسته‌های آنها را شبیه خواسته‌های خود می‌داند، این نامش شو (shu) یا همدلی است

چونگ کونگ درباره انسان دوستی پرسید. کنفوسیوس گفت: هنگامی که به بیرون از خانه می‌روی با همه به گونه‌ای رفتار کن که گویی از یک مهمان مهم پذیرایی می‌کنی

تزوکونگ پرسید: آیا کلمه واحدی که بتوان آن را راهنما برای سراسر زندگی فرد در نظر گرفت وجود دارد؟ کنفوسیوس پاسخ داد: "آن کلمه شو (یا ملاحظه و رعایت) است. یعنی بر دیگران چیزی را تحمیل نکنید که خوش ندارید آنها آن را بر شما تحمیل کنند."

سرخپوستان آمریکای شمالی: ای روح اعظم! مرا یاری ده تا زمانی که یک مایل با کفش‌های همسایه ام راه نرفته‌ام، از او خرده نگیرم.

در روابط شخصی خوش دارم که دیگران مرا دوست بدارند در نتیجه این قاعده مرا به این سمت سوق می‌دهد که دیگران را دوست بدارم

آیین هندو : هیچ انسانی مجاز نیست با دیگران به گونه‌ای رفتار کند که بیزار است با خودش آنگونه رفتار کنند

ما باید با وجود تردیدهایی که در مسائل پیش رویمان داریم، به سمت جلو حرکت کنیم. باید ایمان بیاوریم که اثرات کارهای امروزمان، حتی اگر در همان لحظه آنها را نبینیم، در جهت مثبت جمع می‌شوند و زمانی نامعلوم در آینده کار خودشان‌ را می‌کنند.

عفو کردن مثل موجی است که می‌آید و همه چیز را با خود می‌شوید و می‌برد . انتخاب بخشش در دل انسان آرامشی وسیع ایجاد می‌کند که تنها باید آن را چشید. بخشش نشانه وسعت دل است سبب عزت بخشنده می‌شود.

جا دارد قبل از هر گفتگویی به خود یادآور شویم: "ممکن است دیدگاه من غلط باشد احتمال دارد دیگران بهتر از من موضوع را درک کرده باشند." با چنین پیش فرضی به قصد کشف مطلب صحیح با آنها سخن بگوییم.

چه کنیم تا خدا را در زندگی خود بیابیم و هر لحظه او را حاضر ببینیم؟ برای رسیدن به این سطح از معرفت چه باید کرد؟ خداشناسی یعنی چیزی که من و عمل من را تغییر می‌دهد. معرفت، شعار نیست . محفوظات نیست. معرفت آثاری دارد که بر واجد آن اثر می‌گذارد و او را تکان می‌دهد . گاهی به خدا امید می‌یابد. گاهی در برابر او بر خود ترسان می‌شود گاهی احساس می‌کند به کسی تکیه داده است که هیچ چیزی در عالم نمی‌تواند او را تکان دهد. گاهی هم از شدت خجالت و پشیمانی چنان به خود می‌لرزد که انگار رو به مرگ است. چه کنیم تا اینگونه شویم؟

آنچه درون انسان نهفته است از طریق زبان ابراز می‌شود. به تعبیر امیرمؤمنان علیه السلام، آدمی زير زبانش نهان است.

انسان حیوانی اجتماعی است ی در اینترنت افرادی را می‌بینیم که رفتار خاصی از خود نشان می‌دهند این رفتارشان به نظرمان طبیعی می‌آید. ... ما مثل گله‌ای پرنده هستیم به محض اینکه یکی از ما بالش را برای پرواز باز کند کل گله به هوا بلند می‌شود.