بریده‌های کتاب Satoru

- «همسایه ها .... هر کی یه چیزی میگه» +«درباره من؟ من که به اونا کاری ندارم حتی نمی بینمشون.» -«وینسنت اینکه ما مردم رو نمیبینیم دلیل نمیشه اونا هم ما رو نبینن»

میبینی خواهرکم؟ میبینی مردم چقدر پررو پررو ندانسته‌ها و نابلدی‌های خودشان را به حساب بد بودن و بی ربط بودن کار بقیه می‌گذارند؟

من که فکر می‌کنم آدم‌ها هر خری هم می‌شوند، باید دیگران را ببینند، گیرم که آن دیگران هنوز هیچ خری نشده‌اند.

«کاش در کنار انجیل به هر خانواده به کیسه آرد هم میدادند.» خیلی جدی گفت: «کلیسا بیشتر به فکر نجات آخرت آنها است.» گفتم: «بد نیست ما هم برای نجات زندگیشون کاری بکنیم.»

وینسنت گاه با آن‌ها از خدا و معارف دینی حرف می‌زند، اما در خلوت همیشه به من می‌گوید این مردم قبل از هر چیز به لقمه‌ای نان محتاج هستند.

طبیعت را از خود طبیعت هم زیباتر و جاندارتر کشیده بود، بی‌آنکه اصراری به تقلید کردن از آن داشته باشد. تو طبیعت دست برده بود تا آن را زیباتر از آنچه بود، نشان دهد. نه حالا حتماً زیباتر! ولی فکر کنم متفاوت از نظر زیبایی.

او اخموترین مرد خوش قلب جهان بود:)

انگار برای آدمی که در سفر است، زمان همیشه کم می‌آید.

گردن بندی از طلا که یاقوت بزرگی به آن آویزان بود از صندوق بیرون آورد و دودستی انداخت به گردنم این هم به افتخار همراهی‌ات با کلیسای مرکزی ما تو رو پیشگوی افتخاری خودمون می‌کنیم. البته یادت باشه از این شغلت جایی حرفی نزنی چون تو آیین ما پیشگوها و جادوگرها رو می‌کشن اما بالاخره خودمون هم به پیشگو نیاز داریم.

من عاشق این پدر بودم همیشه ... همیشه عاشقانه میپرستیدمش اما اون به من چه داده؟ فقط اندوه فقط حرمان ... و انتظاراتی که انتهایی نداره از اون طرف برادرای من هم انگار هیچ درکی از شرایط من ندارن.

شنیده بودم پاپ ژولیوس دوم خیلی به هنرمندها اهمیت میده. + اهمیت میده. خیلی هم اهمیت میده، اما فقط وقتی هنرمندها از جیب خودشون خرج کنن.

یک جوری باشه که کار رو بگیری اما با شرایط خوبی که ارزشش رو داشته باشه. ارزش وقتی که داری برای اون کار می‌ذاری. هر کاری رو هم نپذیر یادت باشه همه ما برای زندگی کردن به کار نیاز داریم و کار هم نیازمند پوله؛ الان پول تو دست ایناست. مجبوریم یه جاهایی به خواسته‌هاشون گردن بذاریم فقط تا اونجا که به جوهره کارمون لطمه‌ای وارد نشه.

میکل آنژ یک هنرمند تمام وقت بود که غالب اوقات هیچ تفریحی نمی‌کرد. شاید فکر کنید لذتی هم از زندگی نمی‌برد اما او لذتی را که دنبالش بود در کارش پیدا کرده بود.

اگه بعضی از این رهبران ما دیوانه بازی در نمی‌آوردن الان زندگی مردم خیلی بهتر از این بود. موضوع اینه بعضی حکومت می‌کنند، بعضی حماقت. گاهی وقت ها هم احمق ها حکومت می‌کنن.

اگه نمی‌فهمی اشکالی نداره. مهم اینه بخوای یاد بگیری.