بریده‌های کتاب Satoru

«اتفاقا من از صدای زنگ تلفن خوشم می‌آید از صدای زنگ در هم خوشم می‌آید. این‌ها همه نشان می‌دهد که آدم تنها نیست.»

در هر جایی مهم ترین چیز برای من پنجره‌هاشه. این که رو به کجا باز می‌شوند و چه قدر می‌توانند حال و هوای آدم را عوض کنند.

«شد من یک بار بروم سفر و اوضاع شما عادی بماند؟» گله‌مند گفت : «بله شده بارها. بد‌ی‌اش این است که آرامش در خاطره نمی‌ماند.»

اشکال مامان اینه که فکر می‌کنه با زحمت کشیدن برای شکم، می‌تواند مغز را هم شست و شو بدهد.

«من نمی‌خواهم همه چیز کسی باشم‌ این جوری دوست داشتن فقط قفل و زنجیره. این پدر و مادرها انتظار دارند حتی اگر آدم بمیرد، از آن دنیا اس ام اس بزند که رسیدم.»

«من معتقدم خوب‌ها خیلی بیشتر از بدها هستند؛ فقط بدها سروصدای بیشتری دارند؛ برای همین شاید بیشتر دیده میشوند. کی بود می‌گفت بدی در سطح حرکت می‌کند و خوبی در عمق؟»

-« می‌دونی سخت‌ترین کار دنیا چیه؟» +«چیه؟» -«دوست داشتن گلی جان»

چرا فقط زخمی را که از آن خون می‌رود، می‌بینید؟ :)))

تو اندونزی درخت‌هایی هست به اسم یوپاس. این درخت‌ها سم ترشح می‌کنند و آن قدر انبوه و پر برگند که همه‌ی گیاهان دوربر خودشان را نابود می‌کنند.این روزها احساس میکنم، زیر یکی از درخت‌هام.

یقه‌ام را گرفته‌اید، قبول؛ ولی حق ندارید نفسم را هم بگیرید.

کسی از من نپرسیده بود که آیا مایل هستم او مرا به دنیا بیاورد،با اینکه ممکن است مرا ترک کند؛ کسی نگفته بود که چه کسی قرار است مرا بزرگ کند. این زندگی من بود، اما آن‌ها برایش تصمیم گرفته بودند و آن تبدیل به رازی کردند که بعدها به قلبم خنجر زد. آن‌ها تمام این کارها را کردند، پس چرا من نمی‌توانستم کاری را که می‌خواهم انجام دهم؟ خشمم بیشتر و بیشتر می‌شد، اما کسی نبود که سرش فریاد بزنم و یا متهمش کنم.

پدر با صدایی خسته گفت: «تو این دنیا چیزی به عنوان جنگیدن با شایستگی وجود نداره.»

اینکه خودم بگویم به خانه نمی‌آیم و اینکه مادرم بگوید به خانه نیا، تفاوتش زمین تا آسمان بود.

ما مانند رنگ‌های رنگین‌کمان با هم متفاوتیم.

بزرگسالان اغلب کمتر از کودکان رحم و مهربانی دارند.

مردم همیشه باید حواسشون به زبونشون باشه. کلمات به جرقه‌هایی تبدیل می‌شن که آتیش به پا می‌کنن.

اون خیلی تو رو دوست داشت. حتماً فکر کرده برات سخت می‌شه که با یه بچه همچنان ازش مراقبت کنی و قبل از اینکه نوه‌ش به دنیا بیاد از دنیا دست کشید.

ما به خاطر بچه‌هامون نیست که دنبال آزادی کشورمونیم بلکه به خاطر خودمونه اینجوری می‌تونیم والدین شایسته‌ای برای بچه هامون باشیم.

از فکر اینکه او این درد را به تنهایی تحمل می‌کرد، قلبش شکست.

باید مسئولیت‌پذیر باشی. شوهر بودن صرفا تامین غذا نیست.