بریده‌های کتاب حنانه امینی

امام، جلودار کسانی است که جلوتر از زمان را می خواهند .

در هر حال ، پیمان بر ساختن و سوختن و جان باختن و هستی به پای دوست انداختن ، پیمان کسانی است که پناهی جز مهدی نمی بینند و جز قلعه توحید و ولایت ، پایگاهی ندارند .

این عمل صالح و امور ظاهری به تنهایی انسان را پرواز نمی دهد و به طرف ملکوت بالا نمی برد. بلکه جاده ی بین زمین و آسمان، نفس امام علیه السلام است. در زیارت حضرت امیرالمؤمنین علیه‌السلام در شب مبعث چنین میگوییم:"السلام علیک یا ایها الصراط المستقیم" اصلا مسیر، نفس امیرالمؤمنین علیه‌السلام است.

اینجا بن بست است. می گوید خدایی که من می شناسم بن بست را هم می شکافد .بن بست چیست؟! از نظر خدا بن بست نداریم ما .همه بن بست ها با دست قدرت خدا بن باز است ! راه دارد .

خوبی و بدی آدم ها و حرف ها و عمل ها، دلیل خوبی و بدی مکتب نیست. دلیل خوبی و بدی راه نیست. راه را و مکتب را ، فقط با هدف و شعاری که دارد نقد می زنند، نه با آدم های خوب و بدش و نه با حرف های خوب و بد آدم ها و نه با عمل های خوب و بد آن ها ‌.

«ایمان و عشق خدا در دل مومن به کمال نمی رسد مگر آنجایی که باکش نباشد که چه کسی دنیا را خورد » دلی که از عشق های دیگر پر است و هزار رنج دارد ، از عشق خدا سرشار نمی شود