بریده‌های کتاب گنجور کوچک

《 هر طور دوست داری فکر کن . 》 《 تو واقعا یک دنده ای . 》 《 بله که هستم ، یک دندگی سلاح ... 》 《 سلاح ضعیف ها نیست ، عزیزم ، سلاح کله شق هاست . 》

《 باید بروم ! 》 《 اینقدر یک دنده نباش ! 》 《یک دندگی سلاح انسان های ضعیف است !》 《 می دانم . به خصوص سلاح تو . 》

علم ، نتیجه استقلال اندیشه بود ؛ چیزی که حالا بشر از آن محروم شده بود .

معمولا وقتی دنیا زیبا و همه چیز بر وفق مراد باشد،آدم از رفاقت لذت بیشتری میبرد اما آنچه واقعا دو دوست را به هم پیوند میدهد ، سهیم شدن در رنج و درد یکدیگر است .

خیال می‌کنند چون خودشان یک پیشوا و یک سر دارند، ما هم مثل آنان هستیم. می‌دانند که اگر سر ده نفر از خودشان بالای دار برود، نابود خواهند شد. اما ما مردمانی آزاد هستیم و به اندازه‌ی جمعیت خود سر داریم و در موقع لزوم رهبرانی مثل قارچ در میانمان خواهند رویید.

این حرف‌های بی‌ربط چیست که درباره‌ی قانون می‌زنید؟ بین ما و شما قانونی در کار نیست. این جنگ است. باید همه‌ی ما را بکشید، وگرنه وقتش که برسد، ما همه‌ی شما را می‌کشیم.

جنگ یعنی خیانت، نفرت، خرابکاری‌های فرماندهان نالایق، شکنجه، کشتار، بیماری و خستگی، و جز این نیست تا سرانجام به پایان برسد. تازه بعد هم هیچ‌چیز تغییر نمی‌کند مگر نفرت‌ها و خستگی‌های تازه که جایگزین همتایان کهنه‌شان می‌شوند.