بریده‌های کتاب هآرو

مدرک و حقیقت اغلب درچیزی ست که مردم ان را نمیگویند. چیزی که حذفش میکنند

جن همیشه میگفت که کلی رک و پوست کنده صحبت میکند. اما مگر همه کسانیی که خوب دروغ میگوند این گونه نیستند؟

جن همیشه میگفت کلی رک و پوست کنده صحبت میکند. اما مگر همه کسانی که خوب دروغ میگویند این گونه نیستند؟

حقیقت روی زمین است و شهامت برداشتنش در کسی نیست. حقیقت، کف خیابان افتاده و هیچکس ان را از ان خویش نمی کند.

هرکدام دست کم هشت چهره دارند؛ صاف و براق همچون یشم هر چهره برای جایی، تا هیچ اشتباهی مرتکب نشوند! و هرکس چهره ناپیدایی دارد برای ان چیز هایی که درباره اش سخن نمی گوید. چهره ایی که در خستگی ها رخ مینماید.

گاهی حتی ادم های وحشتناک هم دنبال راهی برای بیرون اومدن از تاریکی میگردن ـ

بعضی چیز هارو نمیتونیم ببینیم. بعضی چیز هارو هم نمیخوایم ببینیم.

چطور کسی میتواند یک دقیقه ادعا کند عاشق ادم است و دقیقه بعد دیگر عاشق ادم نباشد؟

همیشه مشکله که به همون جاهای قبلی، یا پیش ادم های قبلی برگردی. سرت رو برمی گردونی، حتی واسه یه لحظه، و دوباره که برمیگردی میبینی همه چی تغییر کرده

بیشتر ادم ها خوب یا بد مطلق نیستن. گاهی وقت ها کمی خوب و یه عالمه بدن، گاهی وقت ها بیشتر خوبن و یه خرده بد

خوشحال بودن راحت تر از غمگین بودنه

وقتی میمیری همه عاشقت میشن

بعضی روز ها، شاید یکم، دلم میخواست بمیرم. اما بیشتر روز ها نه

تمام دنیا یک صفحه نمایش است و همه مردان و زنان تنها بازیگران این صحنه اند

تو هیچوقت نباید به خاطر انتخابی که ادم های دیگه میکنن، احساس مسئولیت کنی. همه زیر چنین بار سنگینی از پا در میان

منفور بودن بی دلیل به اندازه کافی براش سخت بود... نمیتونست تصور کنه اگه دلیلی به دیگران بده که ازش متنفر باشن، زندگی چقدر براش سخت تر میشه

لازم نیست کسی داخل اینه باشه تا توی اینه زندانی شده باشه، کسانی هستن که به تصویر خودشون توی اینه نگاه میکنن و از چیزی که میبینن خوششون نمیاد. اونهایی که خوشبختیشونو فقط به شکل و قیافشون محدود میکنن، کسایی که به خاطر لذت نبردن از ظاهرشون از زندگی لذت نمیبرن. "اگه از من بپرسی میگم اینه میتونه همه مارو زندانی کنه"

شاید نویسنده ها هم جستجوگرهای جهان ذهن ناخوداگاه باشن که میگردن و جهان های دیگه رو کشف میکنن. شاید فقط تو اولین نفری هستی که دنیای مارو کشف کرده