بریده‌های کتاب hadiseh bavandi

لذت به نچیدن است گاهی اوقات دیدن به ندیدن است گاهی اوقات همراهی خط‌های موازی زیباست مقصد، نرسیدن است گاهی اوقات

از درد، از آشنای من حرف بزن از هر شبِ ماجرای من حرف بزن دربارهٔ عشق، عاجزم از گفتن ای اشک، بیا به‌جای من حرف بزن

هر روز و شبم روز و شبی تکراری آونگ میان زاری و بیزاری آیندهٔ من بی‌تو و بی‌لبخندت حالی‌ست دچار مرگ استمراری

امام حسین(ع) با شهادت خود اسلام را زنده کرد و به همین سبب است که پیامبر(ص) می‌فرماید: «حسین منی و انا من حسین.» چرا می‌فرماید من از حسینم؟ برای اینکه اسلام از حسین است و در نتیجه شهادت او اسلام دوباره متولد شد.

قاتلان امام حسین که کشته شده‌اند. پس چگونه می‌توان انتقام خون حسین را گرفت؟ خون‌خواهی امام حسین یعنی مبارزه با باطل و ظلم و انحراف و یاری کردن حق و دفاع از آن، یعنی نیکو کردن اخلاق و حل مشکلات و صاف کردن دل‌ها. خون‌خواهی امام حسین به آمادگی عمومی برای بهبود وضع اجتماعی و بهبود وضع دفاعی در برابر دشمن حسین و دشمن خدا، اسرائیل، است.در زمینه فردی نیز هر یک از ما می‌تواند با بهتر کردن وضع اخلاقی و دینی خود، امام حسین را یاری کند.

ما بر حسین بسیار می‌گرییم، اما هرگز در گریه متوقف نمی‌شویم. گریه ما برای نو کردن اندوه‌ها و کینه‌ها و میل به انتقام و خشم بر باطل است. این‌ها انگیزه ما برای گریه است.

متعجبیم از باباطاهر که گفته بود:« من از درمان و درد و وصل و هجران/پسندم آنچه را جانان پسندد.»چطور او گفته اگر جانان هجران را پسندد،من هم آن را می‌پسندم؟صبر عاشق بر هر چیزی،برای آن است که فراق و هجران کمتر شود.چطور عاشق می‌تواند نسبت به دوری ازمعشوق هم صبوری کند؟

یک نظر بر گنبد حضرت امیر(ع) می‌توانست غم عالمی را از دل بزداید و درد لاعلاجی را التیام بخشد.

گفت: «مرا یادت هست؟» دویدم و در راه فکر کردم که من چه یادی دارم، چرا یادم به وسعت همه تاریخ است؟و چرا آدم ها در یاد من زندگی می‌کنند و من در یاد هیچ کس نیستم؟

و آن شب فهمیدم که به همین سادگی آدم اسیر می‌شود و هیچ کاری هم نمی‌شود کرد.نباید هرگز به زنان و مردان عاشق خندید.همین جوری دوتا نگاه درهم گره می‌خورد و آدم دیگر نمی‌تواند در بدن خودش زندگی کند، می‌خواهد پر بکشد.