بریده‌های کتاب gharneshin

باید بنویسی چون قرار نیست زنده بمانی.

آدم توانش را از دست می‌دهد و شیوه و فن به دست می‌آورد.

فکر می‌کنم ادبیات از صدایی زاده می‌شود. شما صدایی کشف می‌کنید و می‌خواهید به آن صدا جسمی کاغذین بدهید، اما همان صداست که واقعیت رمان خواهد شد.

نوشتن بیش از هر چیزی ماجراجویی است، چالش است.

اگر گذشته‌ات را فراموش کنی می‌میری.

اهل کجایی؟ ننه بابات کی هستند؟ هر کدام از این سوال‌های ما ممکن است زخمی باشد که التیام ندارد، زخمی که نمی‌گذارد دوست داشته باشیم یا دوستمان داشته باشند.

هیچ‌وقت باور نکردم که چیزی مهم‌تر از ادبیات وجود دارد.

فکر می‌کنم نویسنده باید از همان آغاز باور داشته باشد که ادبیات خارق‌العاده‌ترین چیز در عالم است.

باور دارم که مهم‌ترین رمانم رمانی است که هنوز ننوشته‌ام.

آدمی که بسیاری از کتاب‌ها را خوانده و خودش را هم صادق می‌داند ممکن است بر اثر تعصبات ایدئولوژیک تصویر بسیار مخدوشی از پدیده‌ها داشته باشد.

آدم وقتی معلم بزرگ و ارزشمندی در درسی داشته باشد باور می‌کند آن درس مهم‌ترین رشته‌ی دانش در عالم است.

دموکراسی دقیقا نقطه‌ی مقابل ناکجاآباد (یوتوپیا) است. دموکراسی نظامی است که میانمایگی را می‌پذیرد و باور دارد به این که تنها راه برای تحمل‌پذیر کردن زندگی جمعی رسیدن به وفاق جمعی است.

جامعه‌ای که خوب می‌خواند، و استعداد آفرینش ادبیات خوب را دارد، فریب دادن این جامعه بسیار دشوار‌تر از جامعه‌ای مرکب از افراد جاهل است.

ادبیات ((مفت و مجانی)) نیست و این‌که ادبیات به‌ هیچ‌وجه سرگرمی محض نیست و اگرچه که بسیار لذت‌بخش است، پیش از هر چیز دیگر، چیزی است که بر زندگی مردم تاثیر می‌گذارد و چیزی که به‌طور بالقوه می‌تواند جهان را تغییر بدهد.

کسی قدرتمند‌تر از من نیست و کسی جز خودم دشمن ((من)) نیست.

از نگاه کردن به کتاب‌هایم لذت می‌بردم و فکر این‌که بعدها آن‌ها را می‌خوانم برایم خوشایند بود.

اگر تمام موهبات شگفت‌انگیز و خارق‌العاده‌‌ای را هم که در زندگی وجود دارد در نظر آوریم، باز چیزی با ذهن انسان برابری نمی‌کند. نیرویی لاهوتی در آن است، ودیعه‌ای فناناپذیر است و از چنان نیروی بی‌حدی سرشار که چیزی را یارای ایستادن در مقابلش نیست.

نیروی استعداد و نبوغ در همین بی‌قاعده بودنش است، به این‌که هرگز خود را محدود نمی‌کند و حتی در صورت نیاز، مطابق با شرایط جدید، به راحتی ممکن است کل مسیر مبارزه را تغییر دهد.

مبارزه و نبرد است که زندگی را جذاب می‌کند.

جنون آتشی است که شوخی بردار نیست. انداختن شعله‌ای در انبار باروت آسان‌تر از این است که اجازه دهید سایه‌ی کم‌رنگی از افکار جنون‌آمیز دزدانه‌ به ذهن‌تان بلغزد.