بریده‌های کتاب فاطمه زهرا (حسنا)صالحی نسب

مادامى كه ما طلب را در افراد به‌وجود نياورده‌ايم، معنا ندارد كه بارى بر دوش آنها بگذاريم؛ اما اگر در آنها طلبى به‌وجود آمد، منتظر نمى‌مانند تا از تو حرفى بشنوند؛ خودشان فرسنگ‌ها راه به‌دنبال تكليف حركت مى‌كنند.

خدايا تو جز ما كس ديگر، زياد دارى؛ ولى ما جز تو چه كسى را داريم‌؟! برفرض كه ما از تو بريديم؛ تو كه تنهايى و فقر ما را مى‌بينى، تو از ما جدا نشو: (أَنْ لا إِلهَ إِلاّ أَنْتَ‌)؛ «اى كسى كه جز تو كسى نيست»، (سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ اَلظّالِمِينَ‌).١

گاهی به قدر صبر بلا می‌دهد خدا

- تا نه به مسجد روی نه به می‌کده بی من

در دستورات شرع مقدس آمده است است که: خداوند. رحمت کند کسی را که هر کاری را که شروع می کند، تمام نموده و نیمه کاره نگذارد.