بریده‌های کتاب فاطمه زهرا (حسنا)صالحی نسب

امیرالمومنین علی علیه السلام (درآستانه‌ی پیروزی قطعی جنگ صفین) : «...اگر حنا رنگ موی زنان است، خون نیز رنگ محاسن مردان به شمار می رود و در میان کارهایی که عاقبت خیر دارد، هیچ کاری بهتر از صبر و ایستادگی نیست.»

آسايش فقط در سايه عدالت است

اگر رسيديم، چه بهتر؛ و اگر نرسيده رفتيم، باز در راه رفته‌ايم و در راه بوده‌ايم. مهم اين نيست كه برسيم؛ مهم اين است كه در راه باشيم و از راه برويم

فرمود: «ما وظيفه‌اى جز كوشش نداريم»؛ «ما عَلَيْنا اِلّا اجْتِهاد.»

همان‌طور كه فرموده بود، بايد آنها كه در حكومت‌هاى پيشين جلو آمده بودند، كوتاه بيايند و از كار بركنار شوند؛ و آنها كه عقب افتاده بودند و كوتاهى مى‌كردند، جلو بيايند و پيش بتازند.

ماشينى كه از سرعت زياد برخوردار مى‌شود، بيشتر به نيروى كنترل‌كننده احتياج دارد.

اين تضاد بين واقعيت موجود و حقيقت مطلوب، مشكلى است كه رهبر را در هم مى‌فشارد؛ و آزمايشى است كه او را در تنگنا قرار مى‌دهد؛ و در اين موقعيت‌هاست كه حاكم از هدف دست مى‌شويد و حقيقت را كنار مى‌گذارد و مصلحت‌شناس مى‌شودو چه‌بسا خود را به اين دلخوش كند كه پس از تسلط بر اوضاع به‌سوى حقيقت‌ها بشتابد. ولى اين همان فريب و نيرنگى است كه شيطان پيش مى‌آورد!

و بر اساس همين تفاوت است كه حكومت‌ها بايد براى به‌دست آوردن رفاه و عدالت، به مسائل ديگرى روى بياورند و در جامعه شناخت و عشقى را پايه بگذارند و آدمى را از اسارت‌ها آزاد كنند و او را به انسانيت برسانند

على عليه السلام در برابر اينها كه داشتند با اين شيطنت، هدف حكومت و ملاك انتخاب حاكم را زيرورو مى‌كردند، فرياد برداشت: «به خدا سوگند تنها ما سزاوار حكومت هستيم؛ زيرا ماييم كه از دانش قرآن و آگاهى بر قانون‌ها و آشنايى به شئون خلقبرخورداريم از هوس‌ها پيروى مكنيد كه از حقيقت دور مى‌شويد.»١

هنگامى كه كوشش ما براى خدا بود، او منصب ما و كار و وظيفه ما را مشخص مى‌نمايد

حق جز با پاى حق به مقصد نمى‌رسد.

مادامى كه ما طلب را در افراد به‌وجود نياورده‌ايم، معنا ندارد كه بارى بر دوش آنها بگذاريم؛ اما اگر در آنها طلبى به‌وجود آمد، منتظر نمى‌مانند تا از تو حرفى بشنوند؛ خودشان فرسنگ‌ها راه به‌دنبال تكليف حركت مى‌كنند.

خدايا تو جز ما كس ديگر، زياد دارى؛ ولى ما جز تو چه كسى را داريم‌؟! برفرض كه ما از تو بريديم؛ تو كه تنهايى و فقر ما را مى‌بينى، تو از ما جدا نشو: (أَنْ لا إِلهَ إِلاّ أَنْتَ‌)؛ «اى كسى كه جز تو كسى نيست»، (سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ اَلظّالِمِينَ‌).١

گاهی به قدر صبر بلا می‌دهد خدا

- تا نه به مسجد روی نه به می‌کده بی من