بریده‌های کتاب فرزانه نوباغی

((فکر میکردم به همان حال ولم میکنی.)) این را که گفت انگار خنجری یک راست در قلبم فرو رفت.با این جمله همه چیز برایم روشن شد؛همه چیز.

_ما کلی خاطره داریم.اما کسی سراغ نمی‌گیرد. ابتدای انقلاب پیش از این که خدمت آقا برسم، محافظ شهید بهشتی بودم. هفده سال بیشتر سن نداشتم. ایشان یک‌بار هنگام وضو عمامه‌شان را روی سر من‌گذاشتند و گفتند که ما آخوندها سر شما هم عاقبت کلاه گذاشتیم!

اشک ها به دلیلی سرازیر میشن و نشونه‌ی قدرت تو هستن نه ضعفت.