بریده‌های کتاب Farzan

جایگاه روح خود روح است،و در خود می تواند از بهشت دوزخ و از دوزخ بهشتی بیافریند.

همین بس که سرچشمه های همه نکبت ها در خودم نهفته است ،همان طور که پیش تر ها سرچشمه ی همه شادی ها در من بود.

آه ای خدای آسمان،ایا سرنوشتی که نصیب انسان کرده ای این است که روی خوشبختی را نبیند مگر وقتی که هنوز به عقل نرسیده ،یا وقتی همین عقل را از کف داده است!

ما درست در وسط یک تناقض زندگی می کنیم . قرن ما،تا خرخره در این تناقض زندگی می کند و خفه می شود،به آن که حتی قطره اشکی برای تسکین عذابش باشد.

می نویسی جنگ لهت کرده ،که دلت می‌خواهد بمیری،اما آنچه نمی توانی تحمل کنی این حماقت عمومی این عطش جبونانه به خونریزی،و این ساده لوحی جنایتکارانه است که هنوز باور دارد مشکلات بشری را می توان با خون حل کرد.

نباید انقلاب کرد تا طبقه ای قدرت بگیرد،بلکه باید انقلاب کرد تا فرصتی برای زیستن پیش آید.

امروز چیزی جز عذاب ،ملال و غم حس نکردم . این هم روزی بود مثل روزهای دیگر!.

من آدم خجالتی و مردم گریزی هستم ؛دلم می خواهد مدتها و مدتها در همان گوشه مانوسم بمانم.در گوشه ای که به آن عادت کرده ای یکجورهای بهتر است،حتی اگر نیمی از اوقات به غم و غصه خوردن بگذرد.