بریده‌های کتاب فاطمه معروفی

انسان تنها حیوانیست که میتواند فکر نابودی خودش را بکند و تنها حیوانیست که از این فکر درمانده و مائوس میشود.

زندگی مانند کار میماند پس بهتر اینکه آن را به انجام رساند نه اینکه هر جا مشکل شد نیمه کارش ولش کند.

در جامعه‌ی مصرف، کالایی که انسان بیش از هر چیزی مصرف میکند خوشبینی است.

بیشتر وقتها شادمانی بسیار نیز حرفها را در خود فرو میبَرد.

افسوس! اگر همه‌ی انسانها خردمند بودند و حسن نیت بیشتری داشتند، دنیا بهشت بود، اکنون بیشتر جهنم است.

تنها کسی آزاد است که با آرامش خاطر تحت لوای عقل زندگی کند.

وقتی کسی میمیرد، ما بیشتر وقتها به دنبال چیزی یا کسی هستیم که سرزنشش کنیم.

خدا درباره‌ی اینکه چگونه او را میستاییم یا حتی اگر او را میستاییم، هیچ خواسته و آرزویی ندارد. پس ژاکوب به من اجازه بده تا خدا را به روش خودم دوست بدارم و به او عشق بورزم.

تنها ترسم این بود که روحم یک جا و جسمم یک جای دیگه بمیره

زندگی سیبی‌یه که اگر سر موقع خودش نخوری، میگنده!

هر دلی که بزرگی دنیا رو نبینه، فقیر میمونه.