بریده‌های کتاب رعنا.

"تو گفتی اینکه بلد باشی کلمه‌ها رو بخونی و بدونی کی ازشون استفاده کنی، مهم‌ترین دارایی یه آدمه."

خانه‌شان کوچک و قدیمی است و پر از وسیله. ولی مال خودشان است، همین مهم است.

"سفر آدم رو تغییر میده.ذهنت رو طوری باز می‌کنه که قبلا فکرش رو هم نمی کردی. باعث میشه قدر خونه رو بدونی."

من هم جواب دعای یک‌نفرم و هم آرزوی برآورده‌نشده‌ی یکی دیگر.

زندگی هیچ‌چیز خارق‌العاده‌ای ندارد، اما هرچه باشد مال من است. برای همین می‌خواهم باهاش یک‌کاری بکنم.

رمان، شانس شمای نویسنده برای نشان‌دادن جهان‌بینی‌تان به دیگران است.

رمان‌نویسان آدم‌های بسیار صادقی هستند که از بیان حقایق درونی خود طفره نمی‌روند. اگر از پس این کار برمی‌آیید، می‌توانید رمان هم بنویسید.

تمام قواعد قابل شکستن هستند. تنها قانون تغییرناپذیری که در داستان‌نویسی وجود دارد این است که هیچ قانونی غیرقابل شکستن نیست؛ شما باید به هرچیزی که راست کارتان است متوسل شوید.

این‌که آدم فکر کنه قراره چی به سرش بیاد، دقیقا همون‌قدر سخته که اون چیز واقعا به سرش بیاد.

"شاید من و تو یه روزی بتونیم از دست کمیته‌ی نظارت و پلیس امنیت فرار کنیم، اما هرگز نمی‌تونیم از خودمون فرار کنیم." "ما آدم‌های خوبی نیستیم توماس."

خیلی سخته که آدم دوست داشته باشه با کسی حرف بزنه و در عین حال ندونه که چی می‌خواد بهش بگه.

اگر قدرت داشتم که می‌توانستم از تولد خودم جلوگیری کنم هرگز به متولد شدن در یک زندگی با این شرایط فلاکت‌بار رضایت نمی‌دادم.

بهتر است که انسان غمگین باشد و بداند چه بر سرش می‌آید تا اینکه در نادانی خودش شاد باشد!

الان نه از زندگی خوشم می‌آید و نه بدم می‌آید، زنده‌ام بدون اراده، بدون میل، یک نیروی فوق‌العاده مرا نگه داشته. در زندان زندگانی زیر زنجیرهای فولادین بسته شده‌ام.

می‌دانستم که در این بازیگرخانه‌ی بزرگ دنیا هرکس یک‌جور بازی می‌کند تا هنگام مرگش برسد.