بریده‌های کتاب آبیِ‌کبود

سرکشی بنیاد حقیقیِ آزادیه، سرنوشت فرمان‌بر ها اینه که در نهایت برده بشن. ( هنری دیوید ثورو )

هرگز اهمیت بالای چیزهای کوچیک رو دست کم نگیر.

آدم‌ها هم مثل شهروند. نمی‌شود بخاطر چند بخش کمتر جذابشان، به کل آنها را کنار گذاشت. شاید جاهایی دارند که آدم خیلی ازشان خوشش نمی‌آید، مثلا حومه شهر و کوچه‌های فرعی تاریک و خطرناک، اما بخش‌های خوبی هم دارند که حضور در آنها را ارزشمند می‌کند. ( به قول شایع، بخاطر چندتا آجر کج نباید کل ساختمونو خراب کرد. )

چنین شخصی وجود ندارد که نتوان او را نجات داد، فقط افرادی هستند که از تلاش برای نجات دیگران دست می‌کشند .

اون دختر توعه، از راهی که جلوش باز گذاشته باشن نمیره، بجاش راه خودش رو باز می‌کنه .

اگر یک درس از گذشته یاد گرفته بودم، این بود که آدم‌ها آسان قولشان را می‌شکنند و بی‌وفایی می‌کنند.

وقتی از زندگی دلت می‌گیره، میخوای بدونی باید چیکار کنی؟ . . . فقط به شنا کردن ادامه بده، فقط به شنا کردن ادامه بده، فقط به شنا کردن ادامه بده، شنا، شنا.