بریده‌های کتاب Kiyana

با آنکه لبه‌ی پرتگاه هلاک ایستاده‌ام، باز هم سخنان ارزشمند گوته پیش چشمم جلوه و درخشش دارد.

وقتی یک جوان، یک جوان نازنین، می‌خواهد حرف خردمندانه و نافذی بزند به یک باره چهره‌اش می‌شود آینه‌ی صفا و صداقت؛

من از آن آدم هایی‌ام که می‌خواهم بدی کنم، اما بدی‌ام خوبی از آب در می‌آید.

حضورش برایم اهمیتی نداشت، اما غیبتش خیلی آزار دهنده بود.

دیوانه کسی است که پول را از وسط پاره می‌کند.

مسلماً خودخواهی نوعی ضعف است ولی غرور، وقتی ذهن سالمی آن را هدایت کند ضعف محسوب نمی‌شود.

" آدم هایی که هیچوقت نظرشان را عوض نمی‌کنند باید از ابتدا به درستی قضاوت کنند"

خیلی وقت ها ما زن ها فریب غرور بیش از حد خودمان را می‌خوریم.