بریده‌های کتاب امیرعلی (:

هنگامی که زندگی سازنده تر است، زندگی، و آن لحظه که مرگ بارورتر است، مرگ انتخاب می‌شود و این است که مرگِ اینها، خود زندگی است و ادامه عالی تری از حیات.

هنگامی که زِندِگی سازنده تر است، زندگی، و آن لحظه که مَرگ بارورتر است، مرگ انتخاب می‌شود و این است که مرگِ اینها، خود زندگی است و ادامه عالی تری از حیات.

تنها کاری که برای رسیدن به این زندگی لازم بود انجام دهیم این بود که دخل چند نفر را بیاوریم.

شازده کوچولو پرسید: کی اوضاع بهتر میشه؟ روباه گفت: از وقتی که بفهمی همه چیز به خودت بستگی داره.

عشق واقعی زمانی شروع میشه که در ازای آن به دنبال چیزی نباشی

«نمی‌بینید؟…باغِ‌وحش، خودِ ما هستیم، دیشب به سختی انسان بودیم…»

«این آرامش است، آرامش واقعی! اینکه به پایان برسی و مجبور نباشی ادامه بدهی… بله، آرامش است…»

از کار های سخت نمی‌ترسم؛ از این می‌ترسم که توی زندگی‌م هیچ کار به درد بخوری، نکنم!

تو هم باید یاد بگیری شجاع باشی، چون الان دنیا این رو ازت میخواد. همه باید شجاع باشن!

شازده کوچولو از گل سرخ پرسید: آدم ها کجایند؟ گل گفت : باد به اینور و آنورشان می برد، این بی ریشگی حسابی اسباب دردسرشان شده.

شازده کوچولو پرسید: غم انگیزتر از اینکه بیای و کسی خوشحال نشه چیه؟ روباه گفت: بری و کسی متوجه نشه!

حیوانات از خوک به آدم و از آدم به خوک و باز از خوک به آدم نگاه می کردند، ولی دیگر امکان نداشت که بتوانند یکی را از دیگری تشخیص دهند.

یک نفر گفت : او شجاعانه در نبرد گاودانی جنگید. اسکوئیلر جواب داد : شجاعت کافی نیست. وفاداری و فرمان برداری مهم تر هستند.

ترحم نشانه ی ضعف بود و در دنیای وحش هم ترحمی وجود نداشت. در حقیقت ترحم بد تعبیر می شد و نشانه ی ترس بود و قانون این بود: نکشی، می کشندت و نخوری می خورندت؛ باک هم تابع همین قانون بود!

باک ایستاده بود و نگاه می کرد. حالا قهرمان مغروری بود با خوی دیرینه ی حیوانی که از کشتار خود لذت می برد.

- من یک گل هم دارم. - گل ها را نمی نویسیم. - چرا؟ گل قشنگ ترین چیز روی سیارک منه! - ما آنها را ثبت نمی کنیم، چون آنها "فانی" اند.

کار درست را بکن ، نه کاری را که خوشایند دیگران است.