بریده‌های کتاب زهرا

شرقی هرگز از نظر جنایت به غربی نمی‌رسد. شما اگر در تمام تاریخ مشرق زمین بگردید، دو جنایت را حتی در دستگاه اموی پیدا نمی‌کنید: یکی آتش‌زدن زنده‌زنده و دیگر قتل‌عام‌کردن زنان، ولی در تاریخ مغرب‌زمین این دو نوع جنایت فراوان دیده می‌شود.

و عاشقی، رفتن راه است؛ جسارت رو‌به‌رو شدن با صدها انتخاب. رنجی که به تحملش می‌ارزد. کشیدنِ دردِ زخم‌هایی است که بر پایمان می‌نشیند.

مردی می‌گوید: زن‌ها هیچ‌چیزِ جنگ را ندیده‌اند. زن می‌گوید: هیچ‌چیز ندیده‌ام؟ احمق! تمام کارها، تمام نگرانی‌ها را دارم: شکم بچه‌ها را سیر کنم، از زخمی‌ها مواظبت کنم. شما همین که جنگ تمام شد، همه‌تان قهرمان هستید. مُرده: قهرمان. زنده‌مانده: قهرمان. دچار نقص عضو: قهرمان. برای همین است که شما مردها جنگ را اختراع کرده‌اید. شما آن را خواسته‌اید.

گریه نکن خواهرم. در خانه‌ات درختی خواهد رویید. و درخت‌هایی در شهرت؛ و بسیار درختان در سرزمینت.