یاد من باشد، تنها هستم
        

          یادم میاد روز ولنتاین منتشر شد چه تصادف مبارکی ، با تصویری که از آقای وحدانی و قلمشون داشتم تهیه ش کردم ، حالا توی رقابته با اثر اول این نویسنده ... هر دو کتابی که می خونم ، دوباره دال دوست داشتن و عین عاشقی رو مرور می کنم به چشم می خونم به جان گوش میدم و دوباره با یه باطری فول شارژ میرم سراغ بقیه کتاب های دنیا ... هر دو کتاب دو خط فاصله ...
        

          من با این دو کتاب حسین وحدانی، احوال سالیان مختلف خودمو زمزمه و مرور کردم. نمی‌دونم چرا بهش چهارستاره دادم و مثلن سه‌ یا پنج‌ ستاره ندادم. کتابی که انقدر خوب و روون و از تهِ احوالات آدمی نوشته شده احتیاجی به امتیاز نداره و امتیاز، معیار خوبی براش نیست.
به نظر من این کتاب لزومن برای همه نوشته نشده، ولی خوندنش چیزهایی رو به یاد آدم میاره که رو کیفیت زندگی‌اش تأثیر داره.
        

          کتابی با سبکی متفاوت در آغاز ،  توصیف و جمع بندی هر فصل. 
در این کتاب اتصال هنرمندانه ی چندین عنصر و روایت رو در هر فصل میشه دید . مثلا مثال و خاطره ای بیان میشه ، رها میشه ، ادامه ی متن ... و در نهایت دوباره بهش اشاره میشه ؛ دقیق ، هوشمندانه و دل نشین 

        

          عین عاشقی جستارهای در مورد عشق و دوست داشتنه که گاها در بعضی از موارد می‌تونه ذهن رو درگیر کنه. از این جهت که نویسنده استعاره‌های خوبی می‌سازه قابل تحسینه اما خب در حد جستار (که احتمالا هدف هم قرار گرفته) باقی مونده. من این کتاب رو بهتر از دال دوست داشتن می‌دونم و البته جدا از اون انتخاب اسم این دو کتاب برام کلا جذاب بود!
این کتاب هم جز اون‌هایی بود که در راستای گوش دادن به کتاب صوتی انتخابش کردم اما خب برخلاف اینکه گوینده طرفدار زیاد داره سلیقه‌ی من نبود! 
عین عاشقی مطالب خوبی داره، نکاتی برای فکر کردن مخاطب ارائه می‌ده اما همچنان جز کتاب‌هایی که برای هر مخاطبی حرفی داشته باشه نمی‌دونمش.
        

          دو بار این کتاب رو خوندم و هر بار بیشتر از قبل لذت بردم و جز پر محتوا ترین و قشنگ ترین کتاب هایی بود که خوندم. لبریز از عشقه.
        

          تنها نکته‌ی مثبت کتاب این‌ِکه هرجاشو حال کردی اسکرین شات می‌گیری و گرنه چیز خاصی بهت اضافه نمی‌کنه.
        

          هر فصلش یه داستانه
و برداشت عموم آزاده :))
هر بار می خونم این ۲ جلد کتاب حسین وحدانی و هر بار یه داستان جدید و تجربه می کنم
این کناب ارزش ساعت ها خوندن و تامل داره
ارزش داره باهاش تو خاطراتت بری و انقد مرور شون کنی تا قلبت به درکی برسه که مغزت رسیده
        

          بین سطر به سطر این کتاب میشه زندگی کرد.یه جایی میگه که:بزرگترین خیانت تکنولوژی به روابط عاشقانه آدم ها این است که نمی گذارد قصه آنها با هم واقعا تمام شود. شبکه های اجتماعی فقط اولش را بلدند، فقط شروع کردنش را
        

          جـستارهایـی درباره عشـق عادت و جدایـی .
نویسـنده خوش ذوق به زبان کامـلن امروزی و دلنشـین و قابل درک درباره عـشق و زوایـای مختلفش صحبـت کرده و گاهـی حتا نکتـه هایی ساده اما بسـیار مهم ، واقعـی و حتا تلـخ رو گوش‌زد کرده .
برای من بهترین قسمـتش ؛ اونجایی بود که درباره دوری و عادت صحبت میکرد .
        

          این کتاب و جلد دیگه اش(دال دوست داشتن)جزو مورد علاقه ترین های منن،یک نگاه قشنگ و جالب و واقع بینانه به مسئله ی عشق و دوست داشتن داره و مسائلی که از احساسات سرچشمه میگیره رو جوری بیان میکنه و نگاه میکنه که من به شخصه عاشق اون طرز تفکرشم،یه جاهایی با این کتاب از اعماق قلبم احساس درد و غم کردم هرچقد از خوب بودن و دوست داشتنی بودنش بخوام بگم کم گفتم
این کتاب رو نباید خوند باید تزریق کرد.
        

          ساعت ۵:۴۱دقیقه صبح تصمیم گرفتم 
چند روایت از این کتاب رو بخونم
جلد یکمش تو روزایی که بهش نیاز داشتم کمکم کرد
جلد دومش هم شاید همین اثر رو داشته باشه
نوشته از یک ناخوانده ی کتاب 
        

          برام دلنشین بود، مخصوصا اینکه با یک سری از بخش‌های کتاب خیلی احساس نزدیکی و همدلی داشتم.
من در لحظه‌های خوبم بازش می‌کردم و یک بخش ازش رو‌ می‌خوندم و کیف می‌کردم، در کل به نظرم از اون سبک کتاب‌ها نیست که شما یکسره بشینید پاش و‌ تمومش کنید، نیازمند ذره ذره پیش رفتنه.
        

          خیلی عالی 
آقای وحدانی هم این کتابشون و هم کتاب دال دوست داشتنشون واقعا بسیار عالی بود