بریده‌های کتاب محمدشاهد چرخکار

ما از تو نداریم به غیر تو تمنا حلوا به کسی ده، که محبت نچشیده «دوست ما را و همه نعمت فردوس شما را»

انقلاب اسلامی همانطور که نفوذ و قدرت آمریکایی‌ها را در ایران تهدید می‌کرد، ساختار اطلاعاتی آنها را هم به لرزه درآورده بود…

فرهنگ، زبان نمی‌طلبد، باید دل گرو گذاشت. گاهی پوشش‌ها و روکش‌ها نمایشی است برای نگه داشتن مرزها. مرزها هم نمایشی است برای جداکردن فرهنگ‌ها. آدم‌ها را نمی‌شود به صرف زبان و فرهنگ از هم سوا کرد، در جنگ‌ها و مصیبت‌ها که همه نیازمند و یکسان می‌شوند، فرهنگ بشری با زبان انسان اولیه به همه چیز فرمان می‌راند، آن وقت زمان تفاهم است و نقاب‌ها فرو می‌افتد.

خیلی‌ها فکر می‌کنند سلامتی بزرگ‌ترین نعمت است. ولی سخت در اشتباه‌اند. وقتی سالم باشی و در تنهایی پرپر بزنی، آنی مرض می‌گیری، بدترین نحوست‌ها می‌آید سراغت، غم از در و دیوارت می‌بارد، کپک می‌زنی. کاش مریض باشی ولی تنها نباشی…

عشق و فقر که با هم قاطی می‌شود، گناه بشریت را می‌شورد…

انسان‌ها هر کدام در شهری دراندشت، در کوچه پس کوچه‌ها و بالاخانه‌های اجاره‌ای و خانه‌های کوچکِ کثیف، لانه کرده‌اند که صبح بروند کار کنند و پول دربیاوردند تا در فرصت مقتضی از آن استفاده کنند. دیوانه‌وار است. با دو روز تعطیلی، جادهٔ چالوس، هراز، جادهٔ تهران قزوین رشت بند می‌آید. دیوانه کننده است. «مردم از چه و به کجا فرار می‌کنند؟»

"حس آفرینندگی" و "خلقت" حس فطری است که در پایان کار به انسان روحیه و نشاط می‌دهد و خستگی از تنش به در می‌برد؛ کار این انسان‌ها بخشی از «سلوک فرهنگی و معنوی» آنهاست.