بریده‌های کتاب Sara

شاید روزگار هیچ وقت برای زن ها عجیب و چیز تازه ای نبوده چون سرتاسرش را که نگاه کنید همین طور ها بوده و بیشترش را دیوانه بازی های مرد ها پر کرده است.

کسانی هستند که از بیست سالگی شروع به جان کندن می‌کنند در صورتی که بسیاری از مردم فقط در هنگام مرگشان خیلی آرام و آهسته مثل پیه سوزی که روغنش تمام بشود، خاموش می‌شوند.

سنجاب خزیدن مار را نمی‌پذیرد.خرگوش،هنگامی که لاکپشت و جوجه تیغی خود را جمع می‌کنند،می‌گریزد. همه ی این گونه‌گونی ها را در آدمیان نیز می‌بینی. بنابراین از سرزنش آن که با تو تفاوت دارد، دست بدار.

خیلی از سلحشور ها،نجاست دیروزشان هنوز روی زمین است؛ درصورتی که خودشان در حال حاضر در آسمان ها هستند.

و بعد میگویند طبیعت هوشمند است. کور است.بی رحم است.درک نشدنی است.همانقدر بی معنی است که زندگی انسان.اما همه ی این ها را به بچه نگفتم؛ وقتی بزرگ شد خودش می فهمد.