بریده‌های کتاب ℛℯ𝒹 𝒲𝒾𝓉𝒸ℎ

حقیقت این است که خدا پیر و جوان نمی‌شناسد. مکافات کبر را سر پیری هم می‌دهد

می‌گویند که نباید بخت خود را دوبار پشت‌سر هم سر یک میز آزمود

این یک واقعیت است. گاهی آخرین گولدن چه کار‌ها می‌کند! اگر شکستم را پذیرفته بودم، اگر جرئت تصمیم نمی‌داشتم چه شده بود؟...

« اگر حاضر نیستم برای دیگران بازی کنم برای این نیست که میل ندارم، بلکه برای این است که اگر بکنم خواهم باخت!»

« درباره‌ی برد و سودورزی حقیقت این است که مردم نه فقط دور میز رولت و بساط قمار، بلکه همه‌جا همیشه سعی می‌کنند که چیزی از چنگ حریف بیرون آورند و در جیب خود بگذارند.»

« آخر با جیب خالی که نمی‌شود قمار کرد. آدم باید پولی داشته باشد که ببازد!»

《آدم تا داستان نخواند معنی زندگی را نمی‌فهمد》

جنگ، جنگ است دیگر. یک مشت می‌زنی دو تا مشت می‌خوری. یکی بیشتر. این قانون طبیعت است.

《 به یاد داشته باش، که روز‌ها و لحظه‌ها هیچ‌گاه باز نمی‌گردند. به زمان بیندیش، و شبیخون ظالمانه‌ی زمان: زمستانی طولانی و سخت در پیش خواهیم داشت. زمستانی که از یاد نخواهد رفت. دیگر چه می‌توانم گفت، جز اینکه لباس‌های زمستانی‌ات را فراموش نکن!》

آیدین با آرامش خاصی گفت:《عشق شما در من کهنه شده، خانم》 سورمه گفت:《لابد مانند شراب!》

نه می‌شناختشان و نه احتیاجی به شناختنشان داشت. مثل باد از بیخ گوش آدم می‌گذشتند

وقتی که سلاح به میان می‌آید، زبان قانون بسته می‌شود

هر انسانی در نهایت چیزی بیش از این نیست، درست است؟ استخوان و خون و زیبایی که به خاطرات پیوند خوردند

داستان‌ها برای من راه فراری بودند، روزنه‌ای در تار و پود زندگی.