بریده‌های کتاب اَشکِ مآه

Sorry. Sorry, sorry, sorry. Fucking sorry. That damn word echoes in my psyche—a curse that won’t fuck off. Sorry’s just a word to try to get out of something, to dodge trouble if you’ve been caught out. Sorry’s a five-letter disgrace that shouldn’t even need to be used. It should be abolished from the fucking dictionary. Actions do speak louder than words, and if she’s as sorry as she makes out in her voicemails, then why does she sometimes look happy? متاسفم.متاسفم، متاسفم، متاسفم.واقعا ًمتاسفم. آن کلمه لعنتی در روح و روانم طنین انداز می شود - نفرینی که تمام نمی شود. ببخشیدفقط یه کلمه ست برای اینکه سعی کنی از یه چیزی خلاص شی، برای اینکه اگه گیر افتادی از دردسر فرارکنی. ببخشید یه کلمه ننگ پنج حرفیه که اصلا ًنباید استفاده بشه. باید از فرهنگ لغت لعنتی حذف بشه. عمل ازکلمات گویاتره، و اگه اون انقدر که تو پیام های صوتیش نشون میده متاسفه، پس چرا بعضی وقتا خوشحال به نظرمیاد؟

”Please choose me.” ”Nobody ever chooses me.” “Please,” I beg. “Accept my v-version of love. Pl-ease. I love you, Ol-l-l—” Olivia doesn’t tell me she loves me back, or that she’ll stay. She just gives me a warm smile and pulls her hand away before squeezing past me. I don’t turn around to watch her walk out of my life for good. لطفا من رو انتخاب کن. هیچ کس هیچ وقت من را انتخاب نمی کنه. التماسکردم: «خواهش می کنم، قبول کن.» لطفا. دوستت دارم، ال...ُ» اولیویا به من نگفت که دوستم دارد، یا اینکه خواهد ماند. او فقط لبخند گرمی به من زد و قبل از اینکه از کنارم رد شود،دستش را پس کشید. من برنمی گردم تا ببینم که او برای همیشه از زندگی ام بیرون می رود.

If a masked stranger presses a screwdriver to your throat and tells you to run, what do you do?

و در آخر، شیطان هم تهش به خوشبختی خودش رسید.

نگذار بفهمند که می‌ترسی، هیچ وقت نگذار از چیزی که فکر می‌کنند نقطه ضعف هست علیه خودت استفاده کنند!

من خانواده‌ام را دوست داشتم، تا جایی که آدم می‌تواند به آدم ها فقط به خاطر «خانواده بودن» اهمیت بدهد، ولی وقتی از گوشه چشم به آنها نگاه کردم، به پدر و مادری که انگار حتی از نگاه کردن به همدیگر درد‌شان می‌گرفت، با خودم فکر کردم واقعا عشق چیست؟ چون اینکه دیگر عشق نیست!

من خود زشتی ام، عزیزم. ناب ترینش!

مرد فقط به اندازه زنی که کنارش ایستاده، قدرتمنده. چون فقط شیطان نبود، لیلیث هم بود!

وقتی بهش نگاه می‌کردم، حس می‌کردم اون هیولایی که من رو ساخته بود، یه گوشه‌ی تاریک روحم عقب می‌ره. اون هیولا هیچ‌ وقت کاملاً نمی‌رفت... ولی حاضر بود جاش رو با اون شریک بشه. فقط به خاطر اون..

هیچ وقت نمی‌توانی واقعاً از تاریکی فرار کنی. همیشه مثل سایه دنبالت میاد،‌ همیشه انجاست، نگاه می‌کند، تهدید می‌کند، ولی تا وقتی نوری داری ،اون همیشه یه قدم عقب تر ازت می‌ماند و هیچ وقت نمی‌تواند بهت برسد!

Let their blood stain the streets forever.

احساس کردم خیلی آزاد، خیلی پاکم، انگار که هرگز تو تمام طول زندگی‌م یه کار اشتباه هم ازم سر نزده!

گواینکه از این مطلب چندان هم مطمئن نبودم اما رفتن به معنای نابود کردن این شانس شاید ناچیز و شاید هم خیالی نهفته در آینده می‌بود. و سپس سالها در میان دستگاهها و اشیایی که با هم لمس کرده بودیم، در هوایی که هنوز خاطره نفسش را حفظ کرده بود؟ به خاطر چه چیز؟ به امید بازگشت او ؟ من امیدی نداشتم. در درون من تنها یک چیز زنده مانده بود انتظار چه اجابتی، چه ریشخندی و چه رنج هایی را هنوز انتظار می‌کشیدم؟ هیچ نمی دانستم و از همین رو بر این باور تزلزل ناپذیر همچنان پای می فشردم که زمان شگفتی های سهمناک به سر نرسیده است.

راحت بخواب ای شهر! آن دیوانه مرده ست در پیله ابریشمش پروانه مرده ست

حتی بزرگترین احمق ها هم نمی‌توانند وجود شرارت را تکذیب کنند!

تو واقعا میدانی چطور من را مجبور به انجام کارهایی کنی که معمولا انجام نمیدهم.

من اورا بهتر از همه میشناختم چون خودم کشتمش!