یک نمایشنامه روانشناختی فوق العاده
پیشنهاد اکید میکنم اجراشو هم که به صورت فیلم تئاتر موجوده ببینید
        

          چقدر برگ ریزون بود😐🍂
        

          🍃🍃🍃
        

          این دومین نمایشنامه‌ایه که خوندم، پیچیدست و از یه جایی به بعد واقعا دیگه نمیتونید کتابو زمین بذارید و  تا آخرین صفحه پیش میرید.
خوندن اتاق ورونیکا از اونجایی‌که  مثل یه معما دنبالش میکردم و کاملا غیر قابل پیش بینی و غافلگیر‌کننده  بود، لذت بخش بود برام ولی خب  باید بگم من آدمِ این مدل داستانای بیمارگونه و مریض نیستم چون اون احساس دلهره و ترسِ بعدش برام خوشایند نیست، البته شایدم من زیادی حساسم🤷‍♀️ 
 ۴ ستاره بهش میدم چون قوی، خلاقانه و غیرقابل پیش‌بینی بود، شاید اگه سبک و ژانرش مورد علاقه‌م بود ۵ ستاره میدادم.(حقیقتا از ژانر ترس و دلهره فراری‌ام😬)
        

          یک نمایشنامه مستحکم و منسجم روانشناختی...
روایت خلاقانه و معماگونه ی لوین اجازه ی هیچ پیش بینی قطعی را به مخاطب نمیدهد و تا آخرین لحظه او را غافلگیر میکند.
اتاق ورونیکا در فضاسازی به حدی موفق است که تا ساعتها بعد از اتمامش همچنان گریزی از اتاق ندارید...!
        

          چون مهسا گف بخونینش، خوندمش😁

تا حالا همچین ژانری نخونده بودم و از یه جایی به بعد به خاطر اینکه بفهمم چی میشه و چطوری تموم میشه، تند تند خوندم و خب با پایانش شوکه شدم و خوشم اومد از ذهن خلاق و البته مریض نویسنده😅

اینکه تو داستان تلاش کنی ذهن نویسنده رو بخونی جالبه و حس خوبی داره.

البته بی‌وقفه خوندن این کتاب رو مدیون دو ساعت خواب روزانه حنانه هستم❤️
        

          عااااالی بود! بار اول  بود که نمایشنامه میخوندم و هیچ تجربه‌ای نداشتم، درواقع قصدش هم نداشتم :) حتی قرار بود فقط چند صفحه‌اش رو بخونم تا خوابم بگیره؛ شروعش کردم و یک ساعت و نیم  پشت سر هم خوندم تا تموم بشه  :))))  

        

          لذت خوندن نمایشنامه رو با این کتاب تجربه کنین اگه نمایشنامه خون نیستین :)

ترجمه خوب
دیالوگ ها به اندازه و به دور از هیچ اضافه گویی
شروع و پایان تکان دهنده
        

          بعد از مدت‌ها بالاخره نمایشنامه‌ای خواندم که همه چیزش دقیق، سنجیده و بی‌نقص بود. کتابتان ورونیکا از ایرا لوین، با سرنخ‌هایی به‌جا و به‌اندازه، فراز و نشیب‌های جذاب، و تعلیقی نفس‌گیر، تجربه‌ای کم‌نظیر برایم رقم زد.

این نمایشنامه دقیقاً همان حس دلهره، تردید و غافلگیری را که باید منتقل می‌کرد، به بهترین شکل ممکن ارائه داد. آن‌قدر مجذوب داستان شدم که برخلاف معمول، توانستم در یک روز تمامش کنم—اتفاقی که مدت‌ها برایم نیفتاده بود، حتی با کتاب‌هایی با حجم مشابه.

بی‌نهایت از خواندنش لذت بردم، و حالا بیش از همیشه به دنبال چنین آثار دقیق و خوش‌ساختی هستم.
        

          خودم را در دیگری می کُشم تا آزاد شوم



نمایشنامه ی جالبی بود، اما خیلی پنهان بود در نوع روایت و باید
 موشکافی میشد
. عجیب بود و نیاز به تفکر داشت
درون مایه ی این نمایشنامه بر  اساس احساس گناه وجودی در 
 ناخودگاهه که  می تونه در طول زمان فاجعه به بار بیاره 
و روح انسان رو تحلیل ببره تا جایی که عواطف انسانی از بین بره
خشمی که نمیشه تاب اورد و اونو به دیگری میدیم تا جای ما شکنجه بشه‌

        

          آیرا لوین من رو به یاد ادگار آلن پو انداخت ، وحشت و دلهره ای که درون متنش بود ضربان قلبم رو به شدت بالا برد ، پایان مریض گونه ای که داشت هم دقیقا به کتاب های جنایی می خورد اما فکر می کنم با ذهن تمامی خواننده ها خوش نیاد ، حتی کسانی که ژانر ترسناک و جنایی دوست دارند . 
یکی از ویژگی ها دو بخش بودنش بود ، بخش اول که معرفی و آمادگی ذهنی و بخش دوم هم برملا شدن حقیقت 
و همینطور از لحاظ روانشناختی قابل توجه 
و اینکه این نمایشنامه‌ برای افرادی که روحیه حساسی دارند مناسب نیست (: 
        

          فوق‌العاده است وتامدتها درگیرش می شوید.
اکه حتی نمایشنامه خون نیستین اینو ازدست ندین.
        

          اتاق ورونیکا داستان فوق العاده عجیبی داره .سوزان تو کافه نشسته که زن و شوهر مستی سمتش میان و بهش میگن که خیلی شبیه به دختری به اسم ورونیکا ست که سال ها پیش از دنیا رفته و حالا خواهرش هم داره میمیره و توهم زده که خواهرش از دنیا نرفته .ازسوزان می‌خوان مدتی بیاد و نقش ورونیکا داخل اتاق قدیمیشو بازی کنه .وقتی نیره داخل اتاق تا لباس عوض کنه در قفل میشه و چند دقیقه بعد همون زن و شوهر از در میان تو .سوزان بهشون میگه تعجب کرده که اونا هم لباسای سال ها قبل رو پوشیدن اما اونا بهش میگن چرا داری پرت و پلا می‌گی ورونیکا...


خیلی پیشنهادش میدم برای شروع خوندن نمایشنامه.
https://taaghche.com/book/16607
        

          بسم الله 

نمایشنامه‌ای هیجان‌انگیز، میخکوب کننده، دلهره‌آور و نفس‌گیر که هیچ بخشی از داستانش را نمی‌توان توضیح داد. آنقدر درهم تنیده است که اگر گوشه‌ای از آن گفته شود، داستان لو می‌رود. حتی اگر علاقه به نمایشنامه هم نداشته باشید، بی‌شک عاشقش می‌شوید.

اما باید به این بخش توجه داشت که...
هر بخش نمایشنامه، اشاره مستقیمی به دیدگاه‌های زیگموند فروید دارد و مبتنی بر ناخودآگاه، خودآگاه و...است.
روح حاکم بر این اثر، تسلی دادن گناه خود با تاوان دیگران است.
بی‌شک نویسنده متأثر از فروید و ترویج دهنده دیدگاه‌های اوست...
مخاطب باید توجه به این نکته داشته باشد. خواه موافق یا مخالف او...
        

          اولین و اخرین باری که نمایشنامه خوندم 13 ساله‌م بود ولی اون نمایشنامه رو دوست نداشتم و شاید دلیل اینکه دیگه سراغ نمایشنامه نرفتم همین باشه؛ تا اینکه دیروز اتفاقی توی بهخوان معرفی اتاق ورونیکا رو دیدم و کنجکاو شدم بخونم و این شد که کتاب رو از طاقچه گرفتم وقتی شروع کردم به خوندن دیگه نتونستم گوشیو بذارم کنار...
باید بگم واقعا نمایشنامه‌ی جالب و عجیبی بود و تا ساعت‌ها ذهنم درگیر شد و باعث شد از حالا به بعد هر از گاهی برم سراغ نمایشنامه البته فقط هر از گاهی😁
حتما پیشنهاد میدم مطالعه‌ش کنید که خالی از لطف نیست
        

          اگر قرار باشه کسی برای اولین بار فیلم‌نامه بخونه، پیشنهادم اتاق ورونیکا است، چون کشش کافی رو داره برای اینکه آدم تا صفحه‌ی آخر بشینه پای کتاب.
دلم می‌خواد برم مفاهیم روانشناختیِ مرتبط با مفهومِ کتاب رو بخونم.

        

          زن و مرد میانسالی در یک رستوران از زوج جوانی درخواست عجیبی دارند، اینکه برای دقایقی کوتاه دختر جوان نقش دختری مرده رو بازی کنه... میتونم بگم که عالی بود، واقعاً عالی. اتاق ورونیکا یک داستان رازآلود و دلهره‌آور بود که پله پله شما رو با خودش همراه می‌کنه و هر لحظه شاید شما بتونید اندکی از آینده رو حدس بزنید اما قطعا تمام داستان رو نمی‌تونید و این دقیقا بهترین خصیصه‌ی این کتابه.ه
        

          Comment es-tu parvenu à ce brasier, à ce lieu de tourments, de tortures?
        

          جذاب بود و غیر قابل پیش بینی. موقع خواب نخونید که خواب از سرتون میپره!
اگر کسی توی این فضا کار دیگه ای میشناسه ممنون میشم بهم معرفی کنه