بریده‌های کتاب پارسا نوروزی

آرش با باد می‌نالد: ما خرد شده‌ایم...

انسان‌های درست کرگدن‌های درستی می‌شن.

برانژه: اگه این اتفاق جای دیگه ای افتاده بود تو یه کشور دیگه و ما از طریق جراید ازش با خبر میشدیم، می تونستیم با آرامش ازش حرف بزنیم، تمام ابعادش رو بررسی بکنیم، نتایج عيني و ملموس بگیریم، بحثهای آکادمیک راه بندازیم دانشمندها رو جمع کنیم نویسنده ها رو، مردان قانون، زنان دانشمند و هنرمندها رو همین طور مردم کوچه و بازار رو در اون صورت جالب میشد جذاب می شد، آموزنده می‌شد. اما وقتی آدم خودش درگیرش میشه وقتی خودش یک دفعه با واقعیت خشن حوادث رو در رو قرار میگیره نمی تونه فکر کنه که مستقیماً به خودش مربوط نمیشه چنان به شدت غافل گیر میشه که نمی تونه خونسردیش رو کامل حفظ کنه؛ من غافل گیر شده م، من غافل گیر شده م من غافل گیر شده م! باورم نمیشه.