بریده‌های کتاب پارسا نوروزی

خبرنامه‌ها و رساله‌ها به عنوان ارزان‌ترین ابزارها برای نشر ایده‌های جدید، به آشوب دموکراتیک در میان مستعمرات کمک کردند.

_ به یک کلا بگویم، بیزارم از آن خدایان که نیکی‌ها از من دیدند و این بد به پاداش من پسندیدند.

راستی را که کیست این آدمی!؟

می‌گفت: «فرمانده بی‌سرباز نمی‌ماند. پیدا می‌کند برای خودش.»

_ خردمند تا به مراد رسد گاه تهمت نادانی بر خود روا می‌بیند.

_ ای کاش که چشم من این ستم نمی‌دید و دردا که دیدم و در درد این دیده درماندم!

_ همانا که این ناخوشی مرده‌ریگی‌ست که جباری از جبار دیگر می‌برد.

_ دردا که اگر بگویم دردی بر دردم می‌فزاید و اگر زبان درکشم رنج خاموشی جانم می‌فرساید. وای من وای من، که از شش سو تیر بلا به جانم می‌آید.

_ وای من وای من که می‌نالم از اندوه امروزم وای من وای من که می‌نالم از اندوه فردایم. هان از کدام سوی بر‌می‌آیی ای اختر فرخنده رهایی؟

_ بدان که این بادافره مهری است که بر تبار آدمی داشتی. که خدایی بودی و پروای خشم خدایان نداشتی پای از گلیم خویش فراتر گذاشتی و آدمیزادگان را به جایگاهی نشاندی که از آن ایشان نبود...