بریده‌های کتاب نرگس

چون برای بدبختی خود راه‌حلی جز مرگ نمی‌شناختند نسبت به دردناک‌ترین فاجعه سرد می‌ماندند.

زیبایی هر دروغی، آن است که هرچه زمان می‌گذرد، حقیقی‌تر می‌نماید.

تقديم به روح پدرم، به حصار كوچكش به بچه‌هايم كه اميدوارم هنگامى كه بزرگ شدند، در حصار هيچ‌كس زندگى نكنند؛ حتى اگر حصار خودم باشد. «شيرزاد حسن»

دلم میخواد بدونم این گناه‌ها که میگن چیه، تا بتونم دست‌کم یه‌بار تجربه کنم.

اون به گناه عقيده نداره. میگه گناه، گشنه بودنه، گناه يخ كردنه. خوب حواستو جمع كن... كه خدا تو همه اين گیرودارها هيچ‌كارس.

روى جاده‌هاى بزرگ مردم مانند مورچه، در جست‌وجوى كار و نان، سرگردان بودند و خشم بارور مى‌شد.

مطمئن باش که خدا از سر تقصیرت می‌گذرد، مهم همین است.

امان از آدمى كه تصميم مي‌گيره هر طورى شده حرفشو پيش ببره.

+دوست ندارید حرف بزنید؟ -تا با کی باشد. +اگر خوب فهمیده باشم، به‌نظر شما ارزش گفت‌و‌گو بستگی دارد به شخصی که با او گفت‌و‌گو می‌شود.

چون دیگر آینده‌یی ندارند از گذشته حرف می‌زنند. وقتی خیلی دویده باشیم و نفسمان بند آمده باشد، برمی‌گردیم و راهی را که دویده‌ایم اندازه می‌گیریم.

دوران زندگی آدمی انقدر کوتاه است که دیگر مجالی ندارد بار خطاهای شخص دیگری را بر شانه بگیرد.

دست‌کم جامعه‌ی متمدن، هرگز آمادگی ندارد چیزی را که به زیان اشخاص متمول و جذاب است، باور کند.

می‌دانی، بودن چندان مهم نیست، مهم آن است که به دیگران بفهمانی وجود داری. غم‌انگیز است، نه؟

هر موضوعی سه دیدگاه مختلف دارد: دیدمن، دیدشما و… حقیقت.

وحشت از جامعه اساس اخلاق است، و وحشت از خداوند، راز مذهب_ و همین دو اصلند که بر ما حاکمند.

مرام اخلاقی‌اش کهنه و منسوخ بود، اما درباره‌ی تعصباتش میشد مطالب زیادی عنوان کرد.

هیچ‌کس مسؤل وسوسه‌های پنهانی و دمدمی که بر خاطرش می‌گذرد نیست.

فکر آدم آب نیست که بتوان جلویش سد زد. بگذار هرجا می‌خواهد برود.

چشم‌ها را خیره کردم و در این فکر فرو رفتم که آیا امروز مایه‌ی دلخوشی‌‌ای دارم یا نه؟