بریده‌ کتاب‌های 🎭 🎬 محمد رضا خطیب 🎭📚

مهم این است که آدم بتواند حقیقت را بگوید و برایش مبارزه کند ؛ نه این که حقیقت را به مسخره بکشد.

گویند صبر کن که تورا صبر ، بَر دهد آری دهد و لیک به خون جگر دهد ما عمر خویش را به صبوری گذاشتیم عمر دیگر باید تا صبر ، بَر دهد

فسانه های عجب باشدم به یاد اما فسانه ای که غم از دل برد فسانه توست

در هر افسانه ای ، ذره ای حقیقت وجود دارد.

پادشاهان اولیه صفویه مدعی بودند که مملکت ایران و حکومت آن را می خواهند به امام زمان تحویل بدهند اما آخرین سلطان بی عرضه آن ، حکومت را به افغانی ها واگذار کرد !!

مرد منطق دان : تمام گربه ها میرا هستند . سقراط میرا است. پس سقراط گربه است. آقای پیر : و چهار پا دارد . درست است . من یک گربه دارم اسمش سقراط است. مرد منطق دان : می بینی ... آقای پیر : پس سقراط گربه بوده است . مرد منطق دان : همین الان منطق برایمان کشف کرد.

نمایشنامه تا به صحنه نیامده ، در قلمروی ادبیات محض است.

قالب نمایشی ، تماشاگر را در موقعیت همان کاراکتری قرار می دهد که مورد خطاب دیالوگ قرار گرفته است. لذا تماشاگر می تواند به جای آنکه صرفا شرح و وصف احساسی را بخواند یا بشنود ، آن احساس را مستقیما تجربه کند.

شعر ( هنر ) چنان که آن زمان تصور می کردند ، فنی و صنعتی مانند طبابت و معماری نیست بلکه مضامین به شاعر الهام می شود و شعری پسندیده است که شاعر از روی شور و بی خودی بسراید.

زندگی کردن، نادرترین اتفاق جهان هستی ست. بیشتر مردم فقط وجود دارند ، همین. اسکار وایلد

به پسرانم گفته ام در شرکت هایی که برای قتل عام ماشین آلات می‌سازند کار نکنند و از آدم هایی که فکر می کنند ما به چنین ماشین آلاتی نیاز داریم ابراز انزجار کنند.

ایبسن نخستین درام نویسی بود که توانست به تمامی اهداف واقعگرایان پیش از خود نائل آید. ایبسن کسی بود که اعلام داشت " دوران تازه یی در تئاتر آغاز شده است "

استبداد اکثریت ، آزادی را مانند هر استبداد دیگری می کشد. اگر مجبور باشید برای اینکه احساس آزادی کنید به اکثریت بپیوندید ، این نامش آزادی نیست.

دایه : خوب گوش کن ، آقای ادولف . فکر نمیکنی که درباره اختلافت با خانم ، سر تربیت بچه ، باید کمی کوتاه بیای؟ کمی به مادر فکر کن... سروان : تو هم به یک پدر فکر کن... دایه : پدر غیر از فرزندش چیزهای دیگری هم دارد ، اما مادر جز فرزندش هیچ چیز دیگری ندارد. سروان : دقیقا همینطور است ، بانو. مادر تنها باردار فرزندی است که در شکمش دارد ، در حالی که من باید باردار سه فرزند و خود او باشم. به نظرت اگر مسئولیت آنها بر دوش من نبود ،من عمرم را توی نظام تلف میکردم؟

کاپیتان : بله ، گریه میکنم ، با آنکه یک مرد هستم. مگر مرد چشم ندارد؟ دست ، پا ، احساس ، عقیده و عاطفه ندارد؟ مگر از همان غذاهایی که زن ها میخورند ، نمیخورد؟ با همان سلاح زخمی نمیشود؟ با همان زمستان و تابستان ، سرد و گرمش نمیشود؟ اگر نیشترمان بزنید ، از ما خون نمی آید؟ اگر قلقلکمان دهید ، نمیخندیم؟ اگر مسموممان کنید ، نمیمیریم؟ چرا یک مرد نباید شکایت کند؟ چرا سرباز نباید گریه کند؟ چون کار مردانه ای نیست ؟! چرا کار مردانه ای نیست؟!

ما از توده ای درهم و برهم از خصوصیات ناهمگون ساخته شده ایم. در کتاب های منطق می‌خوانیم که چنانچه بگوییم " زرد ، استوانه است " یا " حق شناسی سنگین تر از هواست " ، حرف مهملی بر زبان آورده ایم ؛ اما در ترکیب آن ناهمگونی هایی که خویشتن را می سازند ، زرد ممکن است اسب و ارابه باشد و حق شناسی ، وسط هفته آینده. سامرست موآم

فردا روز که کوبند پهلوان به پهلوان ، گراز به گراز ، بس مادر با پسر ، بی پسر ، بس پسر ، بی پدر و بس پدر ، بی پسر ، بس برادر بی برادر و بس زن شوی دار بی شوی شوند.

آنان که می توانند قدرت را به کار گیرند نباید آن را به خطا به کار برند و آنان که نیک بخت اند ، نباید بر این باور باشند که نیک بختی تا ابد با ایشان است.

من نه با این اندیشه که با چه شجاعتی قادر به مردن هستم بلکه با این فکر که پدرم به دور از شجاعت ، آن فقدان را چگونه تحمل توانست کرد ، بر خود فرمان دادم که زنده بمانم . زمان هایی هست که حتی زنده ماندن عملی شجاعانه است.