بیش از سه قرن است که از عمر نخستین آثار نمایشی که همان درام‌های مذهبی – تعزیه باشد می گذرد. ادبیات نمایشی که بر پایه‌ی اصول و قواعد نمایش فرنگستان پی‌ریزی شده نیز عمرش دارد کم‌کم به حدود دو قرن می‌رسد.

جلد اول مجموعه ادبیات نمایشی در ایران نخستین کوشش‌ها تا دوره قاجار را در بر می‌گیرد و به بررسی آثار آخوندزاده، میرزا آقا تبریزی و نهضت ترجمه و اقتباس نمایشنامه در ایران می‌پردازد و مباحثی چون نمایشنامه‌نویسی، نقد و نظریه‌های نمایشی را به‌عنوان گنجینه‌های ادبیات نمایشی در ایران مورد بررسی قرار می‌دهد.

جلد دوم مجموعه ادبیات نمایشی در ایران دوران انقلاب مشروطه را در بر می‌گیرد و به بررسی آثار نمایشنامه‌نویسان آذری و فارسی‌زبانی چون حاجی‌بگف، نریمانف، مویدالممالک فکری، کمال‌الوزاره محمودی و همین‌طور نخستین روزنامه تئاتر ایران و نهضت ترجمه و اقتباس نمایشنامه در ایران می‌پردازد و با چاپ متون نمایشی چون حکام قدیم – حکام جدید، اوستاد نوروز پینه‌دوز و ضحاک راه آشنایی و بررسی ادبیات نمایشی در ایران را برای علاقه‌مندان هموار می‌سازد.

جلد سوم مجموعه ادبیات نمایشی در ایران دوران حکومت رضا شاه پهلوی (۱۳۲۰-۱۳۰۰ هـ ش) را در برمی‌گیرد. رضا کمال شهرزاد، حسن مقدم، میرزاده‌ی عشقی، صادق هدایت، سعید نفیسی و گریگور یقیکیان از جمله نمایشنامه‌نویسانی بودند که آثاری ناسیونالیستی با نگاهی حسرت‌زا و رمانتیک به گذشته باستانی در این دوران از خود برجای گذاشتند. در این جلد با مباحثی چون اپرت، نقد و تأسیس نخستین مدارس نمایشی در ایران نیز آشنا می‌شویم.