بریده‌های کتاب سیدخلیل موسوی راد

همچنین باید در زندگی به یک فلسفه برای خود معتقد باشید. معمولاً وقتی واژه ی «فلسفه» به گوش مردم میخورد فکر میکنند که باید دیدگاه فاخر و پیچیده ای داشته باشند اما فلسفه ی زندگی آن قدرها هم که به نظر میرسد سخت نیست. اینکه چه کاری انجام میدهید مهم نیست فقط تمام وقت و نیروی خود را برای آن کار صرف کنید و اگر بتوانید به جامعه سود برسانید و به آن متعهد باشید همین کافی است.

عشق زمانی میرسد که انتظارش را ندارید عشق زمانی میرسد که از همیشه بیشتر به آن احتیاج دارید. عشق زمانی میرسد که شما آمادگی دریافت آن را دارید و نمیتوانید آن را انکار کنید. اینها اصطلاحات معمول هستند که حقیقت عشق را بیان میکنند؛ اما حقیقت عشق برای آنی این بود که او انتظار هیچ کس را نداشته باشد و در قبال خوبی هایش هیچ چیزی نخواهد.

خندید و گفت: معلوم میشود ایران خودتان را نمی شناسید. آیا میدانی عید کارناوال در فرنگستان چه عیدی است؟» گفتم «البته که می دانم کارناوال عیدی است که مردم به لباسهای غریب و عجیب درآمده و ماسکه ها به صورت خود زده و میافتند توی هم الواطی و لوده گری میکنند ولی این مسئله چه دخلی به مطلب ما دارد؟» گفت من اگر چه هیجده ماه بیش در ایران نبوده ام ولی همین قدر دستگیرم شد که سرتاسر ایران مثل کارناوالی است که هر کس به هر لباس بخواهد می تواند در بیاید و کسی را بر او بحثی نیست.»

《به برادر با صفایم که در حق من پدری ها کرد تقدیم میگردد ۱۳۱۴٫۳٫۱۲》 کارکشتگان عشق می دانند که برادری و پدری معشوقه چه معنا دارد. عاشق حاضر است سگ بشود صد رقیب را تحمل کند. هزاران زجر و شکنجه بکشد، اما از طرف معشوقه به نام برادر یا پدر خوانده نشود. به نظر من خودکشی در عشق فقط یک جا جایز است و به قول عبید زاکان 《علمای سلف جایز》 دانسته اند و آن هنگام وقتی است که معشوقه پست عاشق را به برادری و یا پدری خود عوض کند. ننگی و داغ باطله ای برای عاشق بالاتر از برادر با صفا بودن و پدر مهربان شدن نیست.

آماندا معتقد بود خشم انگیزه خوبی است و زمان‌هایی پیش می‌آمدند که شما چیزی برای ادامه دادن احتیاج داشتید و خشم می توانست آن چیز باشد.

در این لحظه به زحمت کلمات وکیلم را شنیدم که در پایان سخن خود فریادی کشید و می گفت که هیئت منصفه، کارگر شریفی را به علت آنکه یک دقیقه مشاعر خود را از دست داده است محکوم به مرگ نخواهند کرد و برای جنایتی که من اکنون سنگینی اش را تحمل میکردم تقاضای تخفیف مجازات می کرد و می گفت شدیدترین مجازات برای من پشیمانی ابدی خواهد بود.

همیشه بدترین فرضها را میکردم فرض میکردم تمیزم (درخواست دادگاه تجدیدنظر) رد شده است. خب پس خواهم مرد. این مطلب خیلی زودتر از چیزهای دیگر آشکار بود. همه مردم میدانند که زندگی به زحمتش نمی ارزد. حقيقتا، من منکر نبودم که در سی سالگی مردن یا در هفتاد سالگی چندان اهمیت ندارد؛ چون طبیعتاً در هر دو صورت مردان و زنان دیگر زندگیشان را خواهند کرد و این در طول هزاران سال ادامه خواهد داشت.

بازپرسی شروع شد. ابتدا به من گفت اینطور پیداست که شما آدمی کم حرف و سر به تو هستید و در این باره نظر مرا خواست بداند. جواب دادم علتش اینست که هیچوقت چیز مهمی ندارم که بگویم. در این صورت خاموش میمانم. مثل بار اول خندید و اقرار کرد که بهترین دلیل همین است.

به قول مادر "گاهی وقت‌ها مردن عروسی است برای بعضی‌ها" و من "بعضی‌ها" بودم و آن موقع هم "گاهی وقت‌ها". اما می دانستم مرگ بسیار دور است. اصطلاحی است رایج بین ما که "خماری هیچ کس را نمی کشد".

از روز اولی که مرا شبانه روزی گذاشته بودند، وقتی مینوشتم سبک میشدم صفحه ی سفید کاغذ بهترین کسی بود که حرف هایم را گوش می کرد، گوش می کرد و گوش می کند. صفحه ی سفید کاغذ مسخره ام نمی.کند. چیزهایی که میگویم تو دلش نگه می دارد چیزی را به رخم نمیکشد. آزارم نمی دهد. دلسوزی بیجا نمی کند. خجالتم نمیدهد نیش نمیزند. پدر، مادر، خواهر و برادر و همه ی کسم است مرا به گذشته می برد، به آینده می برد، به خیال هام می برد به رنجها و شادی هایم بغض میکند، لبخند می زند. قاه قاه میخندد همه جا می برد دوستش دارم از چشمهام بیشتر.

می پرم طرف نخلها. نخلی را بغل میگیرم. پوست سخت و سفت و خشن تنه ی نخل، آغوش گرم مادرم می شود. صورتم را به تنه ی نخل می.چسبانم. تنه ی نخل کلفت است. دستهای من کوتاه است نمی توانم درست بغلش بگیرم. می چرخم می چرخم دور نخل می چرخم بوسش میکنم سرم را بالا می گیرم و به شاخ و برگهاش نگاه میکنم باد ملایمی می آید، شاخه هاش را تکان میدهد. فکر میکنم باد موهای مادرم را تکان میدهد. بلبل خرمایی تو شاخه ها جیک جیک و چکل چکل می.کند از این شاخه به آن شاخه می پرد فکر میکنم مادرم به زبان بلبل با من حرف میزند.

ملکه شان حتا از شخص ما هم بزرگ تر است اما با وجود آن که ما هیچ سمتی نداریم او چندین دهه است که ول کن سلطنت نیست. هیچ میدانستید هشتاد درصد مردم انگلستان وقتی این خانم بدل به ملکه ی کشور شد هنوز به دنیا نیامده بودند؟ آیا این یک توطئه ی استکباری دیگری نیست؟ یعنی روباه پیرِ انگلیس طی یک برنامه ریزی زایمانی و براساس یک نقشه ی تولید مثلی و بنابر یک شیوه ی از پیش طراحی شده ی زادوولدی، جوری امورات شخصیه و بسیار شخصیه و بسیار بسیار شخصیه ی مردم را تنظیم کرده که هشتاد درصد مردم انگلستان وقتی به دنیا بیایند که کار از کار گذشته و این خانم ملکه شده باشد و دیگر کاری از دستشان برنیاید!

یک گربه مسابقات را پیش بینی می کند. این مهم نیست که او کدام تیم را برنده میداند کدام را بازنده. الآن هم مراکش - پرتغال را ارواح عمه ی میوکشش به سود مراکش اعلام کرده (میوکش فحش نیست. همه ی کشها فحش نیستند و ایضاً همه ی فحش ها کش ندارند)، اما آنچه مهم است و ای وا ناموسا وای وا حیثیتا وای امریکای صهیونیستی و حیوان! حیوانیت خود را با آن اختاپوس در سالهای ماضی و این گربه ثابت کردی کجایید طرفداران حقوق بشر؟ کمال میگوید این حقوق حیوانات است. میگوییم این آمریکا بشری است که حیوانی بیش نیست! میدانید چرا گربه؟ چرا سگ نه؟ چرا میمون نه چرا اورنی تورنگ نه؟ چرا ،بنگلادش، پاکستان، سودان... آها آن چیز دیگری بود چرا سایر حیوانات نه؟ گربه نماد کدام کشور است؟ ای مرگ بر سازمان منحله و گروهک تروریستی فیفا. گربه نماد ایران است و «آنها» دارند ما را مسخره میکنند. وقتی سازنده ی آن کلیپ مستهجن با شخصیتی به نام جناب آقای خان، هم دارد خان و خان بازی و فئودالیته و نظام طاغوت را ترویج میکند هم عزیزان لبوفروش را به سخره می گیرد طبیعی است «آنها» که شرایط داخلی ما را می بینند کل کشور ما را و شکل کشور ما را به سخره خواهند گرفت‌. کهریزک میخواست برود به جنگ این گربه و او را از ناحیه ی دم آتش زده به سزای اعمال ننگین و استکباری و غرب زده اش برساند. چون در روسیه است و روسیه سرزمین استالین است و ترامپ هم با آنجا میانه ی خوبی دارد، عجالتاً منصرفش میکنیم اما اگر باز هم این رفتار تکرار شود دیگر تضمینی نمی دهیم جلو خودجوشیتِ او را بگیریم!