بریده‌های کتاب 𝓩𝓮𝔂𝓷𝓪𝓫_𝓐𝓶𝓳𝓪𝓭𝓲

حرف دیگری برای گفتن باقی نمانده...

حرف دیگری برای گفتن باقی نمانده.......

برای آینده بجنگ.....برای سلطنت بمیر

صدای قدم هایشان با ضرباهنگ طبل زن هایی که در آخرین ردیف حرکت می‌کردند در هم آمیخته شده بود....

اما وقتم از آنچه که انتظارش را داشتم کمتر بود تنها سه هفته بعد جنگ آغاز میشد....

گریسون پوزخند زد. «یه دقیقه به شما دو تا وقت می‌دم.» نگاهش بیشتر از آنچه باعث آرامش باشد، روی من ماند و بعد، بدون یک کلمۀ دیگر، با گام‌های بلند از در بیرون رفت

پرسیدم: «چرا این توبیاس هاثورن، مردی که هیچ وقت ندیدمش و هیچ وقت اسمش رو نشنیدم، اسم من رو توی وصیت‌نامه‌ش آورده؟»

کلاهبردار نیست. دیدی چطوری با مدیر آلتمن برخورد کرد؟ به‌نظرت توافقشون چی بوده؟ رشوه... یا تهدید؟»

تئا فریاد زد((آخرین دختری که با اونها صمیمی شد مرد!))

هرگز قلبت را به یک هاثورن نده......

نفسم گرفته میشه چشم هامو میبندم و عطرش را داخل میکشم بوی شیرین بیان و نمک اقیانوس و اگه تکون بخورم اگه نفس بکشم تمام اون چیز نازک بینمون از بین میره

خیلی بد بود اما بد برایش کافی نیست....

با خودم گفتم کاش این آرزو را نکرده بودم

((حالا که اینطور شد من جرئت را انتخاب میکنم))مامان به دنبال ایده نگاهی به اطراف اتاق انداخت و بعد به من اشاره کرد و به ایگان گفت((ازت میخواهم اپل را ببوسی)) ...........

این زن خیال می‌کرد کیست؟به چه اجازه ای با این نحو صحبت کرده بود؟...

من فهمیدم او برای خداحافظی آمده دفعه بعد که یکدیگر را می‌دیدیم من بودم که به سراغ او میرفتم .....

همین طور که در قطار نشسته بودم و دفترچه هستم روی زانو هایم بود با به یاد آوردن یک بچه نامشروع دیگر موج عظیمی از احساس همدردی ام با خانم وینتر فروکش کرد

شب و روز اول آدلین و املین در اتاق خودشان سپری کردند در رخت خواب یکدیگر را بغل کرده و به چشمان هم زل زده بودند یک نوع موافقت ضمنی بین خانم و جان د دیگ در مورد طرز رفتار آنها طوری که انگار دوره نقاهت را می‌گذراندند وجود داشت.....