بریده‌های کتاب انوشه صادقی

خود را شکست خورده احساس می کردم، خرد شده و درهم شکسته به دست بی رحم سرنوشت

خوشبختی مانند سلامتی است:وقتی نزد کسی هست هیچ جلب توجه نمی کند، ولی هنگامی که سال ها می گذرند و می روند، آنوقت است که یاد خوشبختی در سرت زنده می شود

همیشه بار اول را می دانید، اینطور نیست؟ اما کم پیش می آید بدانید بار اخرتان است

روزگار اینجوری است از سما چه پنهان شما که غریبه نیستید. همه‌اش تلخ نبود ،سخت نبود، سخت نیست‌ناشکری نمی کنم لذت هم داشت، دارد. لذت خواندن و نوشتن، لذت پیدا کردن دوست، خانواده. خدایا من چقدر خوشبختم:)

البته که کاری است شدنی! وقتی می دانی داری چی کار می کنی همیشه کار شدنی است

زندگی و تجربه هایش نشان داده استفاده ای که از فرصت ها می کنیم به قدر دانش و فهم ما از آن است ، نه بیشتر