بریده‌های کتاب کفش باز: خاطرات بنیان گذار نایکی

"باورمن" همیشه معتقد بود که عامه مردم به اشتباه تنها ورزشکارانی را که در المپیک مقام می آورند ورزشکار می‌دانند اما از نظراو هر کسی که یک ورزشکار است. او می گفت هر کسی که بدن دارد ورزشکار است.

یک شب نخواب. چیزی که بیش از همه میخواهی به سمتت می آید.

می‌گوید همه چیز بیهودگی است.

بیکار نشستن و ترازنامه را بالا بردن ، برای من بی‌معنا بود . این کاری عاقلانه ، محتاطانه و سنجیده بود ؛ ولی خب کنار جاده پر از کارآفرین هایی بود که محتاط و عاقل و سنجیده بودند و از بین رفته بودند . من قصد داشتم با قدرت پدال گاز را فشار دهم .

در دنیا همه ما را دوست ندارند و نمی‌پذیرند و درست لحظه‌ای ما را پست می‌زنند که بیشتر از همیشه به پذیرش نیاز داریم .

حقیقت را دوست بدار، اما خطا را ببخش!

روبروی مناره های بلند برج کلیسای سنت استفان ایستادم. جایی که بتهوون دریافت ناشنوا شده است . او به آسمان نگاه کرد و پرنده هایی را دید که به یک باره از روی ناقوس برج پرواز کردند ؛ اما درکمال شگفتی ، صدای ناقوس را نشنید .

احساسات، مرگ بار بود.