بریده‌های کتاب انسان، جنایت و احتمال

تاسف ، مزورانه ترین شکل فرار است. اظهار تاسف، حربه ایست برای شکست خوردگان که می خواهند به مجازات نرسند. اظهار تاسف،در حقیقت،یک دهان بند است بر دهان کسی که قصد اعتراض دارد

تأسف ، بدترین نسخه‌ای است که یک طبیب می‌تواند بدهد. تأسف مزورانه‌ترین شکل فرار است. اظهار تأسف، حربه‌ای است برای شکست خوردگانی که می‌خواهند به مجازات نرسند. اظهار تأسف، در حقیقت، یک دهان‌بند است بر دهان کسی‌که قصد اعتراض دارد.

جنایت،پشت در هر خانه یی _ همچون گدایان سمج_بست نشسته است. این که مکرر زنگ می زند، جنایت است نه یک فقیر سمج.

«... می‌خواستم بگویم مقدمات و عواملی هست که یک واقعه را به وجود می‌آورد. برای درک دقیق آن واقعه که در اینجا احتمالاً یک جنایت است، آن مقدمات و عوامل مهم‌تر از نفس واقعه است. اگر شرایط اجتماعی و فرهنگی یک جامعه و یا یک طبقه و گروه، آدم‌های وابسته به آن جامعه و گروه را به جنایت وادار کند، حکم اعدام، ظالمانه، غیر منطقی و غیرانسانی‌ست. اعدام پی اعدام. چه نتیجه‌ای به دست می‌آید؟ تا شرایط و عوامل وجود دارد، امکان وقوع هم هست.»

«... آزادی آن‌ها را فاسد کرده. آزادی آنها را پرمدعا و خودخواه و بی رحم کرده. آزادی غیر مذهبی! آنها اصلاً نمی‌توانند بفهمند و حس کنند که زن هم انسان است؛ که زن هم مثل مرد امیدها و آرزوها و رؤیاهایی دارد.»

تأسف ، مُزوّرانه ترین شکل فرار است. اظهار تأسف ، حربه ایست برای شکست خوردگانی که می‌خواهند به مجازات نرسند. اظهار تأسف ، در حقیقت، یک دهان بند است بر دهان کسی که قصد اعتراض دارد.

روش ما تاکنون چنین بوده که در انتظار جنایت بنشینیم تا پس از وقوع، دلایل لازم را برای اثبات جرم و محکوم کردن مجرم فراهم آوریم، و این روشی‌ست که بشر، علیه بشر به کار برده است و می‌برد.