بریده‌های کتاب گالری اجساد

مرده‌ها معمولا صادق‌اند، حتی حرامزاده‌های‌شان...

شاید گم شده بودم و قطب‌نمای من چیزی نبود جز اشتیاق و ترس از گوناگونی حیات. فکری فکر دیگر را نقض می‌کرد و یک مفهوم مفهومی دیگر را پنهان. نظریه ای نظریه‌ی دیگر را رازآلودتر می‌کرد. یک حس حس دیگر را به چالش می‌کشید. کتابی کتاب دیگر را به استهزا می‌گرفت. شعری بر شعر دیگر سایه می‌انداخت. نردبانی بالا می‌رفت و آن یکی پایین می‌آمد. دانش برای من، اغلب اوقات، مثل ترفند چاقو بود: فقطیک پوچی اسرارآمیز یا صرفا یک بازی دلچسب. هزار و یک چاقو

بشر تنها موجودی نیست که به خاطر نون،عشق یا قدرت می کُشه،چون حیوانات هم توی جنگل به اشکال مختلف همین کار رو می کنند ولی انسان تنها مخلوقیه که به خاطر عقیده می کشه.

جهان از خلال احساس،کلمه،کابوس و شریان های مخفی دیگه یکسره به هم پیوسته ست.

مردمی که ترسیده‌‌اند هرچیزی بهت میدن.