بریده‌های کتاب دیگرستان

خوب یا بد زندگی من همین است.

"اگر هیچ یک از کسانی که دوستشان داری ندانند که زنده ای در آن صورت شاید تو هم مرده باشی"

بیشتر آدم ها خوب یا بدِ مطلق نیستن.

وقتی کسی رو دوست داری، بعضی وقت‌ها باید ببخشیش.

این زن عاشق ماتم گرفتن برای خودشه، بعضی ها عاشق اون همه غم و غصه‌ان.

خوب یا بد، زندگی من همین است.

اگه تو زندگی قبلیم می شناختمت، شاید اون وقت اسم تو رو اون طوری صدا می‌زدم.

'زمان داره به کجا می ره؟' "همیشه از این عبارت متنفر بوده ام. باعث میشه آدم فکر کنه زمان رفته تعطیلات، وقراره یکی از همین روزا برگرده. زمان مثل برق میگذره هم یکی از همان عبارت هاییه که ازش متنفرم هرچند ظاهرا زمان خیلی سفر میکنه"

آدم های خوشبخت واقعاً لازم نیست از خودشان بپرسند آیا خوشبخت اند یا نه، مگر نه؟ فقط خوشبخت‌اند.

زندگی با ساعت و دقیقه سنجیده نمی‌شه. مسئله کیفیتشه، نه طول زندگی.

اگر قرار است کسی را ببخشیم بهتر است هرچه زودتر این کار را بکنیم و نگذاریم دیر شود. لیز به تجربه می‌داند که زودتر از آنچه فکرش را می‌کنید دیر می‌شود.

بعضی چیز هارو نمیتونیم ببینیم. بعضی چیز هارو هم نمیخوایم ببینیم.

در رؤیا دختری را می بیند که در دریا گمشده بود اما روزی ساحل را پیدا کرد.

خوب است که دوستان و عزیزان آدم از او مراقبت کنند ( مخصوصا وقتی بهبودی او حتمی است.)

آخرش هم، پایان یه زندگی فقط واسه دوست ها مهمه، خانواده و بقیه ی کسانی که قبلا می شناختی. واسه بقیه، فقط یه پایان دیگه‌‌ست.

به نظر من شبیه به درخته، چون تمام درخت ها در واقع از دو تا درخت تشکیل شده ان. یه درخت که شاخ و برگ داره و همه می بیننش، و بعد درخت وارونه ی ریشه که در جهت مخالف رشد می کنه. پس زمین شاخه هاییه که به سمت آسمون رشد می کنن و دیگرستان حکم ریشه های درخت رو داره که به سمت پایین و در جهت مخالف رشد می کنه. کاملا قرینه. شاخه ها زیاد به ریشه ها فکر نمی کنن و شاید ریشه ها هم زیاد به شاخه ها فکر نکنن. اما همیشه تنه ی درخت اون ها رو بهم وصل می کنه.

خوشحال بودن راحت تر از غمگین بودنه

مامان ها همیشه صلاح آدم رو بهتر می‌دونن.

زندگی با ساعت و دقیقه سنجیده نمی شه. مسئله کیفیتشه، نه طول زندگی.