بریده‌های کتاب عاشقانه های یونس در شکم ماهی

تو می‌تونی ازتوی هر چیز تکراری یه چیز تازه و عجیب بیرون بکشی، به شرطِ این که عادت‌های همیشگی‌ت رو بذاری کنار.

برای اینکه بتونی وارونه حرف بزنی، باید به هیچ چیز عادت نکنی. به چیزی که عادت نکردی، دیگه هیچی برات تکراری نمی‌شه. اوت وقت همه چیز رو طوری می‌بینی که انگار برای اولین باره که می‌بینی‌ چون یاد می‌گیری با چشم نگاه کنی، نه با مغز. (کتابی که در بهخوان ذخیره شده، به اشتباه یا به درست، ۱۴۲ صفحه دارد. نسخه‌ی چاپی این کتاب که دست من است، ۱۶۶ صفحه دارد. به همین دلیل است که صفحه به اشتباه ذخیره می‌شود. این بریده، مربوط به صفحه‌ی ۱۵۵ کتاب است.)

روی زمین قدم بگذار/ چون ناگزیر هستی/ ولی به آسمان نگاه کن/ به ستاره‌ها/ به سحابی‌ها/ و به خوشه‌هایی که در یک مسیر حرکت می‌کنند/ روی زمین قدم بگذار/ و به آسمان نگاه کن.

ما واقعاً وقتی توی آینه به خودمون نگاه می‌کنیم، داریم به کی نگاه می‌کنیم.

《تو می تونی از توی هر چیز تکراری یه چیز تازه و عجیب بیرون بکشی،به شرط این که عادت های همیشگی‌ت رو بذاری کنار.》

تا وقتی با چشم نگاه نکنیم، چیزی را درست نمی‌بینیم. ما با چشم نگاه نمی‌کنیم؛ ما با مغز نگاه می‌کنیم. و این یعنی خطای باصره‌. و خطای باصره یعنی این که همراه نگاه کردن، قضاوت هم می‌کنیم.

+اون کله اش خیلی بیشتر از دست هاش میتونه کار کنه. _ یه‌وقت‌هایی هم لازمه اونایی که کله شون خیلی بیشتر از دست‌هاشون کار میکنه، یه کمی هم دستاشون کار بکنه. شاید اینجوری یه کمی سرحال بیان.