بریده‌های کتاب هم‌نام

چیز هایی هستند که صرف نظر از فاصله با زادگاهت هرگز از وجودت بیرون نمی روند

فیبل،انتقام انگیزه‌بخش قدرتمندیه.

<<به خونه خوش اومدی فیبل.>>

((باید یاد بگیریم که چطور به هم اعتماد کنیم.))

-چرا من رو نجات دادی؟ +چون تنها کسی که باید تورو بکشه،منم نه کس دیگه ای.

انتقام انگیزه‌بخش قدرتمندیه.

هیچ‌وقت نمیشه درست یه آدم رو شناخت، مگه نه؟

هر چیز خاموش در درونم به فریاد کشیدن افتاده بود.

«تاریکی‌های زیادی توی وجود اون پسر است، فی.»‌ «توی وجود همه ما هست.»

چیزهایی هست که صرف نظر از فاصله با زادگاهت هرگز از وجودت بیرون نمی‌روند.

یه مادر هیچ‌وقت درد از دست دادن بچه‌اش رو فراموش نمی‌کنه. زخمیه که چرک می‌کنه و بدتر می‌شه.

همه ما برای زنده موندن دست به کارهای بدی می‌زنیم.

من و تو خودمون رو نفرین کردیم، فیبل. همیشه چیزی برای از دست دادن داریم.

انگار ذره‌ذره‌ی آسمان داشت به من فشار می‌آورد و می‌خواست تا مرا در دل خاک فروببرد.

هر چیزی زبون خودش رو داره. پیغام خودش رو.