بریده‌های کتاب ملاقات با مرگ

دکتر ژرار اعتقاد داشت که هیچ نژاد و قوم و ملت و فردی را نمی توان آزاد تلقی کرد؛ هرچند که بندگی مراتب متفاوتی دارد؛ بعضی ها کمتر از دیگران در اسارت اند.

سرنوشت هرکسی در دست خودش است.آدمی که برای خودش ارزش قائل باشد ، همتی می کند و زندگی خود را نجات می دهد. آدم نباید بنشیند و منتظر حوادث باشد .خودِ آدم باید حرکتی بکند.

حسادت و غریزهٔ مالکیت از ریشه‌دار ترین غرایز انسان است.

مردها همیشه فکر می‌کنند می‌توانند هرچیزی را به زنان تحمیل کنند.

این حرف را از من به خاطر داشته باشید: اگر قرار است کاری درست انجام شود، بسپاریدش به دست زنان.

آدم نمی‌تواند به سادگی بخشی از چیزی شود که بهش تعلق ندارد و فقط در موردش شنیده و یا یاد گرفته.

به چه کسی رحم کنم؟ به کسی که رحم نداشته؟

"از خود پرسید که اصلا چرا باید به آدمهایی فکر کند که دیگر هرگز آنها را نخواهد دید؟"

خلوت و تنهایی شگفت انگیز است؛ شفابخش است، به آدم آرامش میدهد، از معاشرتهای خسته کننده اثری نیست، مشکلات شخصیِ آدم که به روحش نیش می‌زنند بکلی از یاد می روند.

هر انسانی چه زن و چه مرد، اگر کار مفیدی انجام دهد خوب است. چه فرقی می‌کند که زن باشد یا مرد؟

او که مرده است خوشبخت‌تر از زندگان است؛ و او که اصلا به وجود نیامده از مردگان نیز خوشبخت‌تر است؛ زیرا هرگز از پلیدی‌هایی که برای ابد زمین را فراگرفته است آگاه نمی‌شود.

آدم بعض وقت ها تسلیم می شود چون از داد و قال میترسد .. بله ، داد و قال واقعا چیز ناراحت کنندهدای است . ولی به نظر من ، آدم باید برای آزادی مبارزه کند ؛ ارزشش را دارد.

به نظر من ، هیچ زنی نباید به مردی که برای خودش ارزش قائل نیست اعتنا بکند .