بریده‌های کتاب برادران سیسترز

فکر کردم شاید انسان قرار نیست هیچ‌وقت حقیقتاً شاد باشد. شاید اصلا چنین چیزی در دنیا وجود ندارد.

《مرگ همه‌ی ما رو مثل سایه تعقیب می‌کنه!》

با نگاه برادرم چارلی را که از در اتاق بیرون آمد دنبال کرد. « فکر نکنم برادرت برای من صد دلار بذاره. » « نه ، من هم فکر نکنم . » « رمانتیک بودن تو خونته ، آره؟ » « خونمون یکیه، طرز استفادمون ازش متفاوته . »

با خودم گفتم هرمن، دنیا مشتش رو آورده بالا و کوبیده تو سرت! من هم عزم کردم تا جواب مشتش رو بدم .

چه کسی می‌داند که اخبار خوش به چه شکل نامنتظری به ما می‌رسند؟

... بیشتر مردم به ترس ها و حماقت هایشان زنجیر شده اند و جرأت ندارند بی طرفانه قضاوت کنند که مشکل زندگی شان چیست. بیشتر آدم ها همینطور زندگی شان را بی هیچ رضایتی ادامه می دهند بدون آنکه تلاش کنند بفهمند سرچشمه نارضایتی شان کجاست یا بخواهند تغییری در زندگی شان ایجاد کنند. سرآخر می میرند در حالیکه هیچ چیز در قلبشان نیست بجز لجن و خون رقیق کهنه...