بریده‌های کتاب برادران سیسترز

《مرگ همه‌ی ما رو مثل سایه تعقیب می‌کنه!》

با نگاه برادرم چارلی را که از در اتاق بیرون آمد دنبال کرد. « فکر نکنم برادرت برای من صد دلار بذاره. » « نه ، من هم فکر نکنم . » « رمانتیک بودن تو خونته ، آره؟ » « خونمون یکیه، طرز استفادمون ازش متفاوته . »

با خودم گفتم هرمن، دنیا مشتش رو آورده بالا و کوبیده تو سرت! من هم عزم کردم تا جواب مشتش رو بدم .

چه کسی می‌داند که اخبار خوش به چه شکل نامنتظری به ما می‌رسند؟

فکر کردم شاید انسان قرار نیست هیچ‌وقت حقیقتاً شاد باشد. شاید اصلا چنین چیزی در دنیا وجود ندارد.