بریده‌های کتاب مرغ مقلد

همدلی یعنی درک کردن احساسات بقیه. یعنی پاهایت را از کفشت در بیاوری و در کفش یک نفر دیگر بگذاری و تلاش کنی چند لحظه جای آن یک نفر باشی.

همدلی آن‌قدرها هم که به نظر می‌رسد سخت نیست چون آدم‌ها کلی احساساتِ شبیه به هم دارند. و این کمک می‌کند تا آدم‌ها را بهتر بفهمیم و بعضی وقت‌ها بیشتر به‌شان اهمیت بدهیم. و کمک‌شان کنیم. و یک دوست داشته باشیم. و کاری برای‌شان بکنیم تا مثل خودمان آن‌ها هم احساس بهتری داشته باشند.

بنظرم داستان سیندرلا مسخره است. نه بخاطر اینکه یکی از کفش هایش گم میشود، اما اگر کسی میداند که کفشش را کجا گم کرده است چرا همان جا برنمی گردد و برش نمی دارد؟ دون همیشه می گوید"برگرد آخرین جایی که بوده ای و آنجا دنبالش بگرد."

چیز خوبی که فهمیدم این بود که هر کسی باید خاص بودنش را قبول کند برای اینکه زنده است و زندگی میکند:)

کم رنگ کردن چیز ها خوب است ولی فقط برای چیز هایی که آدم نمیخواهد ببیند، برای چیز هایی که مجبور به دیدنشان هستید جواب نمی دهد:)

"آیا کلمه ای خاص تر از قلب داریم؟ "

من فکر می کنم همه مان احتیاج داریم دنبال راهی برای خاتمه دادن باشیم. این جریان به تمام جامعه‌ی کوچک مان صدمه زد. همه غمگین ایم.

او هم همیشه ازم می خواهد در چشم هایش نگاه کنم. چشم ها پنجره ی روح هستند. اگر به چشم آدم ها نگاه کنی خیلی چیزها در مورد شخصیت شان میفهمی.

عزیزم.... ما، باید در یک دنیای واقعی زندگی کنیم. من دوستت دارم چون کیتیلین هستی . _ اما تو گفتی آن فیلم از بهترین ها بود! _ آره اما به عنوان یک فیلم. هیچ فیلمی به اندازه ی زندگی واقعی خوب نیست، حتی قابل مقایسه هم نیست بابا در این مورد اشتباه میکند در فیلم ها فقط آدم بد ها میمیرند یا لااقل میشود چنین فیلمی را انتخاب کرد یا حتی بخش مردن را حذف کرد مثل چیزی زائد:)

هرکس به نوعی خاص است و باید خاص بودنش را قبول کند برای اینکه زنده است و زندگی می کند.