بریده‌های کتاب دونده هزارتو؛ کد تب

توماس پرسید:« دلت برام تنگ میشه، درسته؟» انتظار داشت که لبخندی بزند، اما این کار را نکرد. «مقاومت نکن، توماس.همه چیز در نهایت به خوبی و خوشی تموم میشه.» سرش گیج می‌رفت.«منظورت چیه؟» غمگینانه به چشم هایش خیره شد.«این توانایی بی حد و حصرت در اعتماد کردن به دیگران همیشه من رو تحت تاثیر قرار داده.»توماس چهره اش را تار می‌دید. «واقعا متاسفم که بار ها و بارها ازش سو استفاده کردم.من همیشه فقط اون کاری رو که لازم بوده انجام دادم...»

قبلا من اینقدر ها هم عوضی نبودم .باور کن.جهان،آدم هایی که براشون کار میکردم...همه ی اینا دست به دست هم دادن تا قلبم به یه تیکه زغال سیاه تبدیل شه.

آدم باید خود مسئله رو بهتر از راه حلش درک کنه. وگرنه راه حل خودش تبدیل به یک مسئله میشه.

کرانک ها، قحطی، فقر و وحشت از این بالا معلوم نبودند. جای تعجب نیست که در روزگار پیش از برخورد زبانه های خورشید، همه بچه ها دلشان می‌خواست فضانورد شوند.

هدف وسیله را توجیه می کند.

اما باید از تاریخ آگاه باشی.اینکه چی مارو اینجا رسوند‌‌ و چرا این بلا سرمون اومده.تا‌ وقتی نفهمی از کجا اومدی،نمی‌تونی بفهمی که قراره به کجا بری.

«پیروی کردن از همه قوانین و انجام دادن کارهایی که بهمون میگن خیلی کسل کننده‌ست». "آلبی"

تا وقتی نفهمی از کجا اومدی، نمی‌تونی بفهمی که قراره به کجا بری.

مجموعه بزرگ کتاب‌هایی که توماس اجازه دسترسی به آنها را داشت، احتمالاً تنها چیزی بود که او را از جنون نجات می‌داد. با ولع تک تک صفحه‌های داستانی را می‌خواند؛ داستانی که در جهانی رخ داده بود که هیچ چیز از آن نمی‌دانست، اما دوست داشت تصورش کند.