بریده‌های کتاب دائو ده جینگ: کتابی درباره ی راه و نیروی راه

آن که می‌داند لب فرو می‌بندد آن که می‌گوید نمی‌داند.

از آنچه داری خشنود باش، از وضعیت موجود شاد باش. آن‌گاه که متوجه شوی هیچ کمبودی نیست، جهان به تو تعلق دارد.

اگر می‌خواهی چیزی را کوچک کنی، برای نمونه کاستی های موجود در شخصیت، اگر آن‌ها را سرکوب کنی، یا نادیده بگیری، ادامه خواهند یافت. اما اگر اجازه یابند در هوشیاری ات حضور داشته باشند، سرانجام ضعیف خواهند شد.

نشانه‌ی انسان ملایم رهایی از افکار و عقاید خود است. شکیبا مانند آسمان، فراگیر مانند آفتاب، محکم مانند کوه، انعطاف پذیر مانند درختی در باد؛ او هیچ هدفی پیش رو ندارد و از هر چه زندگی برایش پیش می‌آورد، استفاده می‌کند و فایده می‌برد. هیچ چیز برای او غیر ممکن نیست، زیرا که او رها کرده است.

کاسه ت را تا لبه پر کنی سرریز می‌شود. چاقویت را مرتب تیز کنی، کند می‌شود. پی پول و امنیت بدوی قلبت هرگز گشوده نخواهد شد. به تایید دیگران اهمیت بدهی، اسیر آنها خواهی شد. کار خود را انجام بده و سپس کنار بکش. تنها راه آرامش همین است.

ورزشکار خوب به حالتی از هوشیاری جسمانی میرسد که ضربه‌ی درست یا حرکت درست، به خودی خود، بدون تلاش و رها از دخالت اراده‌ی عامدانه انجام می‌پذیرد. این الگویی برای بی عملی‌ست؛ ناب‌ترین و موثرترین شکل عمل. بازی‌ست که بازی می‌کند؛ شعر است که شعر را برکاغذ می‌آورد؛ نمی‌توان رقصنده را از رقص جدا کرد.

جنگ‌ابزارها ابزارهای شوم‌اند، که مردم اندیشمند انتخابش نکرده‌اند، فقط هنگامی به کارش می‌برند که چاره دیگری نباشد، و با دلی آرام، خاموش، بی‌لذت. لذت بردن از کاربرد سلاح لذت بردن از کشتن مردم است و لذت بردن از کشتن مردم از کف دادن سهم خویش است در خیر همگان.

عاشق حقیقی متوجه است که شخص خاصی برای دوست داشتن نیست؛ برای همین است که در دسترس هرکسی‌ست که به او نیاز دارد. - 🤔!؟

زن کسی‌ست که چیزی دریافت می‌کند و با آن خلق می‌کند. این اصل خلاق، شگفت انگیزترین موضوع عالم است.

همه‌ی چیزها تکیه به جنبه‌‌ی زنانه و رو به جنبه‌ی مردانه دارند. آن‌گاه که جنبه‌های مردانه و زنانه ترکیب شوند، همه چیز به هماهنگی می‌رسد.

آن‌ها که می‌دانند، حرف نمی‌زنند. آن‌ها که حرف می‌زنند، نمی‌دانند. دهانت را ببند، حواست را مسدود کن، تیزی ات را کند کن، پیچیدگی‌هایت را باز کن، آرام بگیر. این هویت آغازین است.

هر چه بیشتر به راستی تنها باشیم، پرمهرتر می‌شویم.