بریده‌ای از کتاب دائو د جينگ اثر لائوتسه

ورزشکار خوب به حالتی از هوشیاری جسمانی میرسد که ضربه‌ی درست یا حرکت درست، به خودی خود، بدون تلاش و رها از دخالت اراده‌ی عامدانه انجام می‌پذیرد. این الگویی برای بی عملی‌ست؛ ناب‌ترین و موثرترین شکل عمل. بازی‌ست که بازی می‌کند؛ شعر است که شعر را برکاغذ می‌آورد؛ نمی‌توان رقصنده را از رقص جدا کرد.