بریده‌های کتاب گامبی نهایی

ربکا گفت :«هیچی.»و من صدای شکستنش رو شنیدم.

راز ها ، دروغ ها هرچه بیزارم از آن ها. درخت زهر است ، نمی بینی ؟ اِس و زِد و مرا مسموم کرده. مدرکی که دزدیدم در تاریک ترین حفره دفن کردم. نور روشن خواهد کرد بسیار ، آنچه را نوشته ام بر روی ...

ممکنه با شعله های آتش آزموده بشی ولی لازم نیست بسوزی

(شاید تمام این جریان فقط برای این باشه که کائنات داره بهم میگه من حق ندارم به زندگی ادامه بدم.هیچوقت.) چانه ربکا لرزید.(شاید آدم وحشتناکی ام که این رو میخوام.)

+اندوه تورو ضعیف نمی کنه گریسون _ اما عشق می کنه.

خیلی چیزها هستن که اگه می تونستم دوباره از اول زندگی کنم، متفاوت انجامشون می دادم.

جیمسون مستقیم به چشم هایم نگاه کرد.«تاهیتی.»

ربکا گفت:(هیچی.) و من صدای شکستنش را شنیدم.

زمانی که هر کدام بررسی سه یا چهار پوشه را به پایان رساندیم ، حتی آفتابی که از همه طرف به داخل می تابید نمی توانست ردای مرگ شومی را کنار بزند که بر اتاق افتاده بود.

پس ما به هرآنچه در مقابل چشمانمان قرار دارد اهمیت نمی‌دهیم، بلکه نگاه و توجه‌مان به نادیده هاست؛ زیرا هرآنچه دیده شود موقت و هرآنچه دیده نشود ابدی است.

گریسون گفت:«فرضیات تلویحی رو با منطق خودت شناسایی کن،بعد اون ها رو رد کن.»

«تو کسی هستی که الان پشت پیانو مینوازی،دختر. مردانی مثل وینسنت بلیک... اگه بهشون اجازه بدی ، تک تک انگشتانت رو می شکنن.»

اگه بزاری مردم زخمت رو ببینن راحت می شه اعتمادشون رو جلب کرد..

گفت: «ولی گاهی مغز آدم شروع می کنه به دور زدن. هر کاری هم که بکنی، همون افکار دائم تکرار می شن، بار ها و بارها.»

می توانستم ببینم می خواهد بپرسد و با خودش مبارزه میکند . «اول بهم قول بده.» پرسیدم:«چه قولی بدم؟» «که بیشتر مراقب باشی . که دوباره برنگردم خونه و ببینم رفتی.»

من تخصص ویژه‌ای توی عصبانیت ندارم، و داغونی برای افرادیه که اون‌قدر سرعتشون رو کم می‌کنن که به مغزشون اجازه بدن روی اندوه تمرکز کنن. تخصص من با نمودار ون تطابق بیشتری داره.

ای عوضی چشم سبز.

لیبی با غضب گفت:«حرف نداره!»

عشق فقط یک انتخاب نبود... ده ها، صدها، هزاران انتخاب بود. هر روز یک انتخاب بود.