بریده‌های کتاب سراپاگوش

نه راه پس دارم نه راه پیش. چی شد که به اینجا رسیدم؟ هرچی پیش میره زندگی اونقدر سخت تر میشه که حتی جیغ زدن از ته دل هم کافی نیست. چه جوری می تونم نفس بکشم وقتی حتی نمی تونم فقط یه روز از شر این جریان خلاص شم و نفس راحتی بکشم؟ نمی تونم نفس بکشم، حتی یه ذره

او فراموش کرده است که چگونه می‌تواند دوباره به همان آدمی که قبلا بود، تبدیل شود. خودِ گذشته‌اش را از دست داده است.

دهن مردم همیشه بازه ولی خودشونم درست نمی‌فهمن که دارن راجع به چی حرف می‌زنن. فقط خوششون میاد وراجی کنن.

نوع جستجوی بی‌پایان برای یافتن معنی را در پیش گرفته است.

دوست دارد به او یادآوری کند که سرسختی در برابر تازیانه های بی پایان خصومت و نفرت، بردباری را به وجود می آورد.

در مقایسه با ترنیپ، معصوم و سرزنده تر به نظر می رسد. یعنی برای زندگی در خیابان، معصوم و سرزنده بودنِ این جانور ویژگی خوبی است یا مایه در خطر بودنش؟

من که خوبم. البته راستش دارم تلاش میکنم که خوب باشم و می دونم همین تلاش هم به نوبه ی خودش خیلی ارزشمنده. می دونی که چی میگم؟

اون موقع درک که چی ما نمی کردم که تو یکی از مهم ترین چیزهایی هستی که از دست میدم. حتی به ذهنم هم خطور نکرده بود ...

در آوردن ادای بزرگسالی مقتدر، هجوم به دنیای کودکان، سخنرانی درمورد کار درست و غلط و دستور دادن به آن ها در مورد بازی عادلانه، راه‌حل خوبی نیست. فقط مشکل را وخیم تر می کند. نظر یک بیگانه ی بی اطلاع، چیزی را تغیر نخواهد داد.

همیشه بازی‌های بعدی هم هست. بازی دو جنبه داره؛ برد و باخت. همیشه جنبه باخته که به آدم خیلی چیزا یاد می‌ده.

به زبان آوردن یا نوشتن صرفاً یک خط یا حتی چند کلمه برای خنجر زدن به قلب انسان‌ها کافیست.

ترحم و همدردی؛ مردم با دیدن یک حیوان بیچاره و بی دفاع معمولاً چنین احساساتی دارند.

نمی‌فهمد چرا این گربه ذهن او را به خود مشغول کرده است. آیا این موجود زنده و ضعیف واقعا قلب او را لمس کرده و یا فقط با زجر او همذات‌‌پنداری می‌کند؟ آیا در وجود این گربه‌ی فلک‌زده به دنبال پیدا کردن آرامش است؟ نمی‌تواند این را بفهمد.

ممکنه یک اتفاق، خیلی راحت از ذهن یک نفر محو شه اما همون اتفاق تا ابد توی ذهن یه آدم دیگه موندگار باشه و حتی مرگ هم نتونه اون رو خط بزنه. براتون حیرت‌آور نیست؟ اون شخصی که نمی‌تونه فراموش کنه از درون ذره ذره آب می‌شه و در همین حین، اون کسی که فراموش می‌کنه، جوری به زندگیش ادامه می‌ده که انگار آب از آب تکون نخورده.

ارباب زندگی او خودش نیست، بلکه زندگی افسار آن را در دست گرفته.

حرف‌های تلخ افرادی که هه سو با آن‌ها لحظات شادی را تجربه کرده است، خنجر واقعی هستند.

ممکنه یک اتفاق خیلی راحت از ذهن یک نفر محو شه اما همون اتفاق تا ابد توی ذهن یک آدم دیگه موندگار باشه و حتی مرگ هم نتونه اون رو خط بزنه براتون حیرت آور نیست؟ اون شخصی که نمیتونه فراموش کنه از درون ذره ذره آب میشه و در همین حین اون کسی که فراموش میکنه جوری به زندگیش ادامه میده که انگار آب از آب تکون نخورده.

حتی هنوز که هنوز است نتوانسته کارت دفتر املاک پورون را دور بیندازد. در واقع، خیلی چیزها را هنوز نتوانسته دور بیندازد.

هر چه بیشتر سعی می‌کند این افکار را از خود دور کند، محکم‌تر به او می چسبند.

ممکنه یک اتفاق، خیلی راحت از ذهن یک نفر محو شه اما همون اتفاق تا ابدتوی ذهن یک آدم دیگه موندگار باشه و حتی مرگ هم نتونه اون رو خط بزنه.