بریده‌ کتاب‌های دروغگویی روی مبل

همه‌چیز ناپدید خواهد شد. این ماهیت تجربه است. هیچ‌چیز پایدار نیست. پایداری توهم است؛ و روزی منظومه خورشیدی نابود خواهد شد.

پدربزرگ من...‌ چیز زیادی ازش یادم نمیاد جز اینکه شطرنج بازی کردن رو بهم یاد داد، هر بار که بازی‌مون تموم میشد و مهره ها رو توی جعبه‌ش می‌ذاشتیم، یه چیز بهمن می گفت، هنوز صدای آرومش تو گوشمه:« میبینی کرول! زندگی مثل شطرنجه؛ وقتی بازی تموم میشه، همه ی مهره ها، پیاده، شاه، وزیر... همه به یک جعبه بر میگردن...»

اگه روی سنگ قبر مشتریت بنوسین که اون شیفته ی پول بوده، چه حسی بهش دست میده؟ آیا دوست داره کل زندگیش در چنین جمله ای خلاصه بشه؟

همون‌طور که می‌دونی ما همیشه روز تولد رو به عنوان چیزی خوشحال‌کننده جشن میگیریم، ولی به نظر من عکس این مسئله صادقه. این تولدها نمادهای ناراحت‌کننده‌ای هستن که نشون میدن عمرمون درحال تموم شدنه و جشن تولد تلاشی برای رد کردن این ناراحتیه.